tag:blogger.com,1999:blog-29472798652609570412024-03-14T02:10:01.741-07:00ഡി.പി.കെഒരു തലതെറിച്ചവന്റെ ലോകംnewhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.comBlogger16125tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-6733017934196773182013-02-23T21:44:00.002-08:002013-02-23T21:46:20.100-08:00അപൂര്ണമായ കഥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinzaifQ5gYVBihXSOkcwirOk-KsdViumimrp_zNY0hcg8LMWNZ5CmfSiLIU-2DxdV9DdEd-lFIv52esiELQG1tqPKRPf_7UVBOrTgJC7cFxlW0cE8CtSbevEk6ljngLdFQlMV2rpFniRcr/s1600/illusions_rusty_tiger.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinzaifQ5gYVBihXSOkcwirOk-KsdViumimrp_zNY0hcg8LMWNZ5CmfSiLIU-2DxdV9DdEd-lFIv52esiELQG1tqPKRPf_7UVBOrTgJC7cFxlW0cE8CtSbevEk6ljngLdFQlMV2rpFniRcr/s400/illusions_rusty_tiger.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;">പത്രത്തിലെ ഒരു ഹെഡ് ലൈനില് നിന്നാണ് ആ കഥ തുടങ്ങുന്നത് .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">ആ ഹെഡ് ലൈന് എന്തെന്ന് ഇവിടെ
പരാമര്ശിക്കണമെന്നു ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല . എല്ലാ ദിനപത്രങ്ങളില് ,
പ്രത്യേകിച്ച് ആദ്യ പേജില് വരുന്ന വാണിഭ ദുരന്ത അഴിമതി വാര്ത്തകളില്
ഒന്നായി അതിനെയും കണക്കാക്കിക്കൊള്ളു .</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">…………………………..</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">മനു അന്ന് വളരെ നേരത്തെ എഴുനേറ്റിരുന്നു ,
രാവിലത്തെ ട്രെയിനിനു പോണം . ഡിസംബറിലെ കുളിര് സഹിക്കുന്നതിനുമാപ്പുരമാണ് ,
അത് കൊണ്ടവന് കുളി ഒഴിവാക്കി . അമ്മയുണ്ടാക്കിയ ദോശയും കാപ്പിയും പേരിനു
മാത്രം കഴിച്ചു . അവന് എന്നുമങ്ങനെയാണ് അവസാന നിമിഷം ധിറുതി പിടിച്ചു ഓടി
നടക്കും . ബാഗും സാധനങ്ങളും അമ്മ തലേന്നേ പാക്ക് ചെയ്തു വച്ചിരുന്നു , അത്
കൊണ്ട് അധികം ടെന്ഷന് അടിച്ചില്ല . അമ്മ തന്ന കാശ് എണ്ണുന്നതിനിടെ അവന്
പറഞ്ഞു</span></div>
<blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #444444; font-size: large;"><i>"പ്രൊജക്റ്റ് , ലാബ് … ഇത് മതിയാകുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല "</i></span></div>
</blockquote>
</blockquote>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">അമ്മ വേഗം പേഴ്സ്ടുത്തു വന്നു .</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">…………………………..</span></div>
<blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #444444; font-size: large;"><i>"എങ്ങെനെ നടന്ന പെങ്കോച്ചാ , ബാഗ്ലൂര് പോയി
പഠിത്തം കഴിഞ്ഞു … ആകെ തല തെറിച്ചു പോയി . അവളുടെ ഇരുകിപ്പിടിച്ചു ദേഹം
കാണിക്കുന്ന തുണീം … പാഷനും …. ഇവക്കൊക്കെ ഇങ്ങനെ വരും …. ചെയ്തവന്മാരെ
പറഞ്ഞിട്ട് എന്താ കാര്യം … അല്ല പിന്നെ .. ! "</i></span></div>
</blockquote>
</blockquote>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">ചേച്ചിയെ പറ്റി ഇങ്ങനെ പറയുന്നത് , അതും ഈ
നേരത്ത് കേട്ട് നില്ക്കാന് അവനു കഴിഞ്ഞില്ല . പുറമേ സഹതാപം
നടിക്കുമെങ്കിലും അവരുടെയൊക്കെ ഉള്ള് ചീഞ്ഞു നാറുന്നത് പോലെ അവനു തോന്നി …
അവനാ പാറക്കല്ല് കൈയിലെടുത്തു , അയല്ക്കാരുടെ നേരെ ഒരേറു കൊടുത്തു .
കൊണ്ടില്ലെങ്കിലും ഒരു നിമിഷം അവര് മരണത്തെ നുന്നില് കണ്ടു .</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">…………………………..</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">ലീവ് കഴിഞ്ഞുള്ള തിരിച്ചു പോക്കാണ് .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">സത്യം പറഞ്ഞാല് ലീവ് കഴിഞ്ഞു എന്നത് ഒരു മറയാണ് . ജ്യോതിയെ വല്ലാതെ മിസ്സ് ചെയ്യുന്നു . അവള്ക്കും അങ്ങനെ തന്നെ .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">കേരളത്ത്തിലായി ജനിച്ചത് , മറ്റോള്ളോരെ ഉപദേശിക്കാനും മാന്യത ചമയാനുമുള്ള ഒരു മഹത്തായ ഉപകരണമുണ്ടല്ലോ ഇവിടെ സദാചാരം .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">അവളും ലീവ് മതിയാക്കി വരും , അവളോടൊപ്പം ഒന്ന് കറങ്ങണം .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">ട്രെയിന് എര്ണ്ണാകുളമെത്തി , അവളിവിടുന്നു കയറും .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">അവളോടൊപ്പം അച്ഛനും അമ്മയും
അനിയനുമുണ്ടായിരുന്നു . അവള് ലേഡീസ് കമ്പാര്ടുമേന്റിലാണ് കയറിയത് .
അനിയന്റെ മുഖം വാടിയിരുന്നു , അമ്മയുടെ മുഖത്ത് ഉത്കണ്ടയാണ് . അച്ഛന്
മാത്രം പുചിരിയോടെയാണ് മകളെ യാത്ര അയക്കുന്നത് .</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">…………………………..</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">ടിവി ചാനലുകള് സാമൂഹിക പ്രവര്ത്തകരെയും നിയമ
വിദഗ്തരെയും രാഷ്ട്രീയ മേലാല്ന്മാരെയും കൂട്ടിയിരുത്തി സംഭവബഹുലമായ
ചര്ച്ചകള് നടത്തി . ചില ചര്ച്ചകള് പടയോരുക്കങ്ങളായി തോന്നിച്ചു , ഒരു
വലിയ മാറ്റത്തിന്റെ കാറ്റ് വീശുന്ന പോലെ .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">ചര്ച്ചകള്ക്കും അഭിമുഖങ്ങള്ക്കും
പ്രസ്താവനകളുമായി രംഗം കലൂഷിതമായി . ഓരോ മുക്കും മൂലയും ചര്ച്ചകള് ചൂട്
പിടിച്ചു . അവയില് ഒരു തൊണ്ണൂറു ശതമാനം വാഗ്വാദങ്ങളും പുകവലിക്കുന്നവന്
പുകവലിക്കെതിരെ ന്യായം വിടുന്നത് പോലെയായിരുന്നു .</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">…………………………..</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">പാര്ക്കില് അവര്ക്ക് ആരെയും
പേടിക്കെണ്ടിയിരുന്നില്ല വിധിയെ അല്ലാതെ . അവര് പ്രണയിച്ചു , പ്രണയം എന്നാ
വാക്ക് അര്ത്ഥവത്താക്കി കൊണ്ട് . അവര്ക്ക് ജീവിതത്തെ കുറിച്ചും
ഭാവിയെക്കുറിച്ചും വ്യക്തമായ കാഴ്ചപ്പാടുകള് ഉണ്ടായിരുന്നു .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">അവര്ക്കിടയില് ഉണ്ടാവുന്ന മൌനം പോലും അവരുടെ പ്രണയത്തിനു മാറ്റ് കൂട്ടി .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">അവളോടൊപ്പം ഇരിക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും അവനു
വല്ലാത്തൊരു ആതമവിശ്വസമാണ് , ഊര്ജമാണ് . തന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെപ്പറ്റിയും
തന്നെപ്പറ്റിയും അവളെക്കാള് നന്നായി അറിയാവുന്ന മറ്റൊരാള് ഉണ്ടാവില്ല .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">അവരെഴുന്നേറ്റു , സമയം ഏഴു മണിയായി , അവളെ വീട്ടില് ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യണം .</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">…………………………..</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">ദൃശ്യം ക്യാമറയില് പകര്ത്തിയ മഹാത്വക്തിക്ക്
പത്മശ്രി കൊടുക്കണമെന്നാവിശ്യപ്പെട്ടു കൊണ്ട് ഒരു പ്രക്ഷോഭം
പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു .അയാളില്ലായിരുന്നെങ്കില് ഒരു പക്ഷെ ആരും ഒന്നും
അറിയില്ലായിരുന്നു , നീതി ലഭിക്കാതിരുന്നെനെ .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"> ഫേസ്ബുക്ക് ട്വിറ്റെര് ആ പ്രക്ഷോഭം ഏറ്റെടുത്തു , ദിവസം ഓരോ സ്റ്റാറ്റസ് ആ പ്രക്ഷൊഭത്തിനെ സപ്പോര്ട്ട് ചെയ്തു ഇട്ട ശേഷം മഹത്തായ കൃത്യം ചെയ്തവരെ പോലെ അവര് കമ്പ്യുട്ടറിനു മുന്നില് ഞെളിഞ്ഞിരുന്നു .</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">………………………….. </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">ഒരു മാസം ലീവോണ്ടെന്നു പറഞ്ഞിട്ട്
ചേച്ചി പെട്ടെന്ന് പോയി . ചേച്ചി തിരിച്ചു വരുമ്പോള് ഒരു സര്പ്രൈസ്
കൊടുക്കണം . അവന് പൈസ ഇട്ടു വച്ചിരുന്ന തകര പാട്ട തുറന്നു നോക്കി , നൂറു
രൂപയും കുറച്ചു ചില്ലറയുമുണ്ട് .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"> ചേച്ചിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെടാ
എന്തെങ്കിലും ഒന്നും സമ്മാനമായി കൊടുക്കണം ….. കാശ് തികഞ്ഞില്ലെങ്കില്
അമ്മയോടോ അച്ഛനോടോ ചോദിക്കണം .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">അടുത്ത പ്രാവിശ്യം ചേച്ചി വരുമ്പോള്
എപ്പോഴെത്തെയും പോലെ വഴക്കുണ്ടാക്കരുത് . അവന്റെ ഡയറി താളുകളെ അവന്
എന്തെന്നില്ലാത്ത സ്നേഹത്തോടെ തഴുകി .</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">…………………………..</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">അവരാറെഴു പേരുണ്ടായിരുന്നു ,</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">അവര്ക്കെല്ലാം കഥകളില് കേട്ട് പരിചയമുള്ള ക്രൂരന്മാരുടെ മുഖമായിരുന്നില്ല .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">മാന്യരായിരുന്നു തികച്ചും മാന്യര് .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">അവര് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പ്രാക്ര്തമായ നര്ത്ത ചുവടുകള് വച്ചാണ് അടുത്ത് വന്നത് .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">ജീവനില്ലാതെ ജീവിക്കുവാന് അവര് എന്നെ മാത്രം ബാക്കിയാക്കി , അവളുടെ ഓര്മ്മകളോടൊപ്പം .</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">…………………………..</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">ഒരുപാട് പേര് സഹതാപത്തോടെ അടുത്ത് വന്നു .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">ഞങ്ങളോടൊപ്പം ഇരുന്നു കരഞ്ഞു .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">ഒരു പക്ഷെ ഞങ്ങളെക്കാളൊക്കെ ചേച്ചി അവരുടെയൊക്കെ മകളായിരുന്നു എന്ന് തോന്നി .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">അവര് വികാരാധീനരായി പ്രതികരിച്ചു .</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">മാധ്യമങ്ങളില് അവരുടെ മുഖവും പ്രസ്താവനകളും തിളച്ചു നിന്നു .</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">…………………………..</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">ആ കഥ അവസാനിച്ചത് പക്ഷെ ഹെഡ് ലൈനില് ആയിരുന്നില്ല ….</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;">ആ കഥയ്ക്ക് പൂര്ണമായൊരു അവസാനം സത്യം
പറഞ്ഞാല് ഉണ്ടാവില്ല . മറ്റൊരു കഥ തുടങ്ങിയടത്തു ഈ കഥ പറഞ്ഞു നിര്ത്തി
എന്നെ ഒള്ളു . ഇനിയും സമാനമായ ഹെഡ് ലൈനുകള് തല പൊക്കുമ്പോള് ഈ
കഥയെക്കുറിച്ച് പണ്ഡിതന്മാര് പരാമര്ശിക്കും , മിക്കവാറും ഒരു ഗുണപാഠം
എന്നാ നിലയില് .</span></div>
<span class="fullpost">
</span></div>
newhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-66310357616675529832012-05-15T20:40:00.000-07:002012-09-05T05:40:42.758-07:00ഇന്നത്തെ കാരണം<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-HQQlqD6bo_I/UEdH1pipv1I/AAAAAAAAChU/WPzJq8KwDmU/s1600/alcho_drugs_1218.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-HQQlqD6bo_I/UEdH1pipv1I/AAAAAAAAChU/WPzJq8KwDmU/s1600/alcho_drugs_1218.jpg" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"> </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"> പുതിയ ജീവിതം , പുത്തന് പ്രതീക്ഷകള് ...... ഇതൊന്നും അത്ര പെട്ടെന്ന് സ്വായത്തമാക്കാന് കഴിയില്ലെന്ന് മറ്റാരേക്കാളും നന്നായിട്ട് ശിവരാമന് അറിയാം . എന്നിട്ടും അയാള് രണ്ടും കല്പ്പിച്ചു തുനിഞ്ഞിറങ്ങി . ഒരു രാത്രിയും പകലും ഇരുന്നു നല്ല പോലെ ചിന്തിച്ചെടുത്ത തീരുമാനമാണ് , ഇനി മദ്യപിക്കില്ല . ഇത്രയും നാളത്തെ ജീവിതത്തെ കുറിച്ചോര്ക്കുമ്പോള് അയാള്ക്ക് അയാളോട് തന്നെ വെറുപ്പ് തോന്നി . താനിന്നെ വരെ തന്റെ ഭാര്യെയെ കുറിച്ചോ മക്കളെ കുറിച്ചോ ചിന്തിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ എന്നോര്ത്തപ്പോള് അയാളുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു . അന്നാദ്യമായാണ് അയാള് തന്റെ കുടുംബത്തിനു വേണ്ടി കരഞ്ഞത് . വിഷമം സഹിക്കാവുന്നതിനുമപ്പുറമായപ്പോള് , ഒരു മുഷിഞ്ഞ ഷര്ട്ടും മേശയില് കിടന്ന കുറച്ചു ചില്ലറയും എടുത്തു ബിവറേജസ് ക്യു ലക്ഷ്യമാകി അയാള് നടന്നു </span><br />
<span class="fullpost">
</span></div>
newhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-27192617961061040032012-01-01T00:23:00.000-08:002012-01-01T00:31:06.633-08:002012- ല് വായിച്ച ആദ്യ പുസ്തകം "REVOLUTION 2020"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-7CwdF63WH0E/TwAZSDECRwI/AAAAAAAABNY/BC8OvQO2NsU/s1600/Revolution-2020-Chetan-Bhagat-e-book-review.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://2.bp.blogspot.com/-7CwdF63WH0E/TwAZSDECRwI/AAAAAAAABNY/BC8OvQO2NsU/s320/Revolution-2020-Chetan-Bhagat-e-book-review.jpg" width="236" /></a></div>
<br />
<span class="fullpost" style="font-size: small;">എന്റെ പുതുവര്ഷം , എന്റെ 2012 ... തുടങ്ങുന്നത് "REVOLUTION 2020 " - ല് നിന്നുമാണ് . ലോകം മുഴുവന് , അല്ലെങ്കില് ലോകത്തുള്ള മിക്കവാറും മനുഷ്യരെല്ലാം സ്കോച്ചും വിസ്കിയും ബീയറുമായി പുതു വര്ഷത്തെ വരവേല്ക്കുമ്പോള് ഞാന് മാത്രം നിശബ്ദമായി ഒരു നോവല് വായനയില് മുഴുകിയിരിക്കുകയായിരുന്നു എന്നോര്ക്കുമ്പോള് എനിക്ക് അത്ഭുതം തോന്നുന്നു .<br /><br /><br />ചേതന് ഭഗത്തിനെ കുറിച്ച് ഒരുപാട് കേട്ടിരുന്നു , അദേഹത്തിന്റെ പുതിയ പുസ്തകം ഇറങ്ങിയെന്നു കേട്ടപ്പോള് മുതല് അതൊരെണ്ണം സ്വന്തമാക്കണം എന്ന ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു ... ഈയിടയ്ക്കാണ് അത് കൈയില് വന്നു ചേര്ന്നത് .... ഇറങ്ങി ആറു മാസം ആയതേ ഒള്ളു ... ഇപ്പൊ എന്റെ കൈയില് ഉള്ളത് പത്താമത്തെ എഡിഷന് എന്ന് പറയുമ്പോള് തന്നെ ... അദേഹത്തിന്റെ മുന്കാല സൃഷ്ടികള് എത്ര മഹത്തരമാണ് എന്ന് പ്രത്യേകിച്ച് പറയേണ്ട കാര്യമുണ്ടോ ?.</span><br />
<span class="fullpost" style="font-size: small;"></span><br />
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-wq46PoSY9cE/TwAZTHXJ_yI/AAAAAAAABNc/0n9ZnKQO4SQ/s1600/chetan_bhagat_151110.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="213" src="http://1.bp.blogspot.com/-wq46PoSY9cE/TwAZTHXJ_yI/AAAAAAAABNc/0n9ZnKQO4SQ/s320/chetan_bhagat_151110.jpg" width="320" /></a><span class="fullpost" style="font-size: small;">"ഒരിക്കല് ഇന്ത്യയിലെ ഒരു ചെറിയ ടൌണില് ബുദ്ധിമാന്മാരായ രണ്ടു പിള്ളാരുണ്ടായിരുന്നു .</span><br />
<span class="fullpost" style="font-size: small;"></span><br />
<span class="fullpost" style="font-size: small;">ഒരാള്ക്ക് തന്റെ ബുദ്ധി ഉപയോഗിച്ച് പണമുണ്ടാക്കണം ...</span><br />
<span class="fullpost" style="font-size: small;"></span><br />
<span class="fullpost" style="font-size: small;">ഒരാള്ക്ക് തന്റെ ബുദ്ധി ഉപയോഗിച്ച് വിപ്ലവം സൃഷ്ടിക്കണം ....</span><br />
<span style="font-size: small;"><br /></span><br />
<span class="fullpost" style="font-size: small;">പ്രശനം എന്താണെന്ന് വച്ചാല് ഇരുവരും പ്രണയിക്കുന്നത് ഒരു പെണ്കുട്ടിയെ തന്നെ "</span><br />
<span class="fullpost" style="font-size: small;"> </span><br />
<span class="fullpost" style="font-size: small;"> പുറന്താള്ക്കുറിപ്പ് വായിക്കുമ്പോള് പ്രത്യക്ഷത്തില് ഒരു ത്രികോണ പ്രണയ കഥയാണെന്ന് തോന്നുമെങ്കിലും ... അങ്ങനെ ഒറ്റ വാക്കില് പറഞ്ഞു ഈ നോവലിന്റെ മൂല്യം കളയാന് ഞാന് ഉദേഷിക്കുന്നില്ല . കാരണം ഭാരതത്തിലെ അല്ലെങ്കില് ഈ ലോകത്തിലെ തന്നെ ഇന്നത്തെ ചെറുപ്പക്കാരെ പറ്റി , വിദ്യാഭ്യാസ വ്യവസ്ഥിതിയെ പറ്റി , പ്രണയത്തെ പറ്റി , പണത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള ഓട്ടത്തെ പറ്റി , കളങ്കപൂരിതമായ ഓരോ ഇടാപാടുകളെ പറ്റി ... ചുരുക്കി പറഞ്ഞാല് ഇന്നത്തെ നമ്മുടെ ലോകത്തെ പറ്റിയുള്ള കൃത്യമായ ചിത്രം ഈ നോവല് തരുന്നു .... ഒരു നിമിഷം പോലും വായനക്കാരനെ ബോറടിപ്പിക്കാതെ കഥഗതിയോടൊപ്പം സഞ്ചരിക്കാന് നമ്മുക്ക് തോന്നും ... അതാണ് എഴുത്തുകാരന് എന്ന നിലയില് അദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും നല്ല ഗുണം എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു </span><br />
<span class="fullpost" style="font-size: small;">മൂന്നു ബാല്യകാല സുഹൃത്തുക്കളുടെ കഥ , വാരണാസി എന്ന പുണ്ണ്യ പുരാതനമായ നഗരത്തില് തങ്ങളുടെ പ്രണയവും സന്തോഷവും കണ്ടത്താന് ശ്രമിക്കുന്ന മൂന്നു പേര് " ഗോപാല് , രാഘവ് , ആരതി " .എന്നാല് കളങ്ക പൂരിതമായൊരു ചുറ്റുപാടില് അതത്ര എളുപ്പമല്ല , വാരണാസിയില് ഓരോരുത്തരും വരുന്നത് ഗംഗയില് തന്റെ എല്ലാ പാപങ്ങളും കഴുകിക്കളയാനാണ് . അത് കൊണ്ട് തന്നെ വരാണാസി കളങ്കരഹിതമാക്കുക എന്നത് ശ്രമകരമായ കാര്യമാണ് . ഗോപാല് തന്റെ ലക്ഷ്യത്തിനായി തെറ്റുകള് ചെയ്യുമ്പോള് , രാഘവ് അവയ്ക്കെതിരെ പൊരുതുന്നു ... ആറു ജയിക്കും എന്നതാണ് നോവല് പറഞ്ഞു തരുന്നത് ... </span><br />
<span class="fullpost" style="font-size: small;">തോല്വിയുടെയും വിജയത്തിന്റെയും കഥ ... വികാര നിര്ഭലമായ കുറെ മുഹുര്ത്തങ്ങള് കൊണ്ട് മനോഹരമാണ് അതിന്റെ കഥാഗതി ... ചില സമയത്ത് എന്റെ ജീവിതമാണ് ഈ നോവല് എന്ന് കൂടി എനിക്ക് തോന്നിപ്പോയി .... അത് കൊണ്ട് തന്നെ എനിക്ക് ഈ നോവലില് ഒരു വാചകം എനിക്ക് ഈ ജന്മത്ത് മറക്കാന് കഴിയില്ല " Losers , even if they do not have a brain , have a heart " .</span><br />
<span class="fullpost" style="font-size: small;"><br /></span><br />
<span class="fullpost" style="font-size: small;">എന്റെ ജീവിതത്തില് പലപ്പോഴും ഞാന് ഈ വരികള് ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ട് , ഒരാള് തോല്ക്കുമ്പോള് അയാള്ക്ക് ബുദ്ധിയില്ല , അയാള് ഒരു മണ്ടനാണെന്ന് എല്ലാവരും വിധിയെഴുതും .... ഒരിക്കല് പോലും അയാള്ക്ക് വേദനിക്കുന്ന സ്നേഹിക്കാന് കഴിയുന്ന ഒരു മനസുണ്ട് എന്ന് ആരും ചിന്തിക്കാറില്ല ....<br /><br /><br />അത് മാത്രമല്ല ആദ്യമായാണ് ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് നോവല് ഇടവേളകളില്ലാതെ വായിച്ചത് .... രണ്ടാമൂഴവും , ഒരു സങ്കീര്ത്തനം പോലെയും , മയ്യഴിപ്പുഴയുടെ തീരങ്ങളിലും ഒക്കെ വായിച്ചത് പോലെ ...</span><br />
<span class="fullpost" style="font-size: small;"><br />മറ്റുള്ളവരും ഈ നോവല് വായിക്കണം അല്ലെങ്കില് വായിക്കേണ്ടതാണ് എന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ടാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു പോസ്ടിടുന്നത് ..... ..(<i>ഒരു വായനക്കുറിപ്പ് എങ്ങനെ ആവണം എന്ന് എനിക്കറിയില്ല പക്ഷെ മനസ്സില് ഉണ്ടായിരുന്നത് ഒരു വിധം എഴുതിയിട്ടുണ്ട് </i>)</span></div>newhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-61380328442783340622011-07-02T23:04:00.000-07:002011-07-02T23:04:05.796-07:00കണ്ണ് തുറപ്പിച്ച നാലാം ക്ലാസുകാരന്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-RU4FCjBVoic/ThAFjnJCu2I/AAAAAAAAA4E/LVFVmo5BI_M/s1600/lazy.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-RU4FCjBVoic/ThAFjnJCu2I/AAAAAAAAA4E/LVFVmo5BI_M/s1600/lazy.jpg" /></a></div><span class="fullpost">എന്റെ സംഭവബഹുലമായ ജീവിത വീഥികളില് ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു എടാണിത് . കോയമ്പത്തുര് ഹോസ്റല് ജീവിതം അധികം നാളുണ്ടായിരുന്നില്ല ചില്ലറ പ്രശ്നങ്ങള് കാരണം ഞങ്ങള് വെളിയില് ഒരു വീടെടുത്ത് താമസം തുടങ്ങി . കുത്തഴിഞ്ഞ ജീവിതത്തിന്റെ തുടക്കം ഇവിടുന്നങ്ങോട്ട് ശക്തി പ്രാപിക്കുകയായിരുന്നു .ഞങ്ങള് ബുദ്ധിജീവികള് ആണോ എന്ന് ഞങ്ങള്ക്ക് തന്നെ തോന്നിയ നാളുകള് . കാരണം ഉയര്ന്ന ചിന്താഗതികള് ഒഴികെ ഒരു ബുദ്ധിജീവിക്ക് വേണ്ട എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഞങ്ങള്ക്കുണ്ടായിരുന്നു ..... കുളിക്കില്ല , തുണി നനയ്ക്കില്ല , ചീര്പ്പ് കാണാത്ത മുടി , അലങ്കോലമായി കിടക്കുന്ന മുറി .... മിക്കവാറും ദിവസങ്ങള് പട്ടിണിയായിരുന്നു ... കാശോന്നുമില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല , കട വര പോകാനുള്ള മടി .... പിള്ളാരുടെ ഓരോ തമാശ എന്നും പറഞ്ഞു നാലായി ഒടിഞ്ഞു മടങ്ങി കിടന്ന വയറും കണ്ണടച്ച് ...കോളേജു ഗെയ്ട് പോലും കണ്ടിട്ട് രണ്ടു മൂന്നു ആഴ്ചയായി .... അവിടെ ആ സമയങ്ങളില് ഏറ്റവും കൂടുതല് ചിലവായിരുന്നത് പെര്ഫ്യും ആയിരുന്നു . ഒരു മടുപ്പുമില്ലാതെ ആ ചുവരുകള്ക്കുള്ളില് ഞങ്ങള് കഴിഞ്ഞു കൂടി .</span><br />
<span class="fullpost"><br />
</span><br />
<span class="fullpost"> അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം ഞാനും എന്റെ കൂട്ടുകാരന് സഹിലും മാത്രം വീട്ടില് , ബാക്കിയുള്ളവരെല്ലാം കോളേജില് ആണെന്ന് തെറ്റുധരിക്കേണ്ട കറങ്ങാന് എങ്ങോ പോയി എന്ന് തോന്നുന്നു . ഞാന് ടി.വിയുടെ മുന്പിലും സാഹില് മൊബൈലില് ഫെയ്സ്ബുക്കിലുമായി സമയം തെള്ളിനീക്കികൊണ്ടിരിക്കുന്ന വേളയില് . കോളിംഗ് ബെല് ശബ്ദിച്ചു " റിംഗ് ടോംഗ് " ഞാന് എഴുന്നേറ്റു ചെല്ലും മുമ്പേ ഒരു ചെറിയ പയ്യന് വാതിലിനടുത്തെത്തി . ഞാന് അവനെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി , സ്കൂള് യുണിഫോം ആണെന്ന് തോന്നുന്നു വെള്ള ഉടുപ്പും നീല പാന്റും തോളത്തു അവനെക്കാള് വലിയ ബാഗും .</span><br />
<span class="fullpost"><br />
</span><br />
<span class="fullpost"> " <span style="color: #cc0000;">അണ്ണാ വേല യേതാവത് ഇരുക്കിങ്ങള </span>? " </span><br />
<span class="fullpost">" <span style="color: #38761d;">അതൊന്നും ഇവിടില്ല അപ്പുറത്തെങ്ങാനും പോയി ചോദിക്ക് </span> "</span><br />
<span class="fullpost"><br />
</span><br />
<span class="fullpost">" <span style="color: #cc0000;">എന്ന വേലയാനാലും പണ്ണലാം , വീട് ക്ലീന് പണ്ണലാം</span> "</span><br />
<span class="fullpost">"<span style="color: #38761d;"> ഊ വീടെങ്കെ ?</span> "</span><br />
<span class="fullpost"><br />
</span><br />
<span class="fullpost">"<span style="color: #cc0000;">പക്കത്ത് താന് </span>'</span><br />
<span class="fullpost">" <span style="color: #38761d;">ഇന്ന് സ്കൂള് ഇല്ലെയാ ? </span>" </span><br />
<span class="fullpost"><br />
</span><br />
<span class="fullpost">" <span style="color: #cc0000;">എക്സാം മുടിഞ്ഞത് , അണ്ണാ വേലയെതാവത് ഇരുക്കിങ്ങള ?</span> "</span><br />
<span class="fullpost">'<span style="color: #38761d;">ഇല്ല വേലയെധുവും ഇല്ല</span> "</span><br />
<span class="fullpost"><br />
</span><br />
<span class="fullpost">" <span style="color: #cc0000;">കൊഞ്ച നേരം ടിവി പാക്കലാമ ?</span> '</span><br />
<span class="fullpost">" <span style="color: #38761d;">ഓക്കേ പാര് </span>"</span><br />
<span class="fullpost"><br />
</span><br />
<span class="fullpost">അവന് ടിവിയുടെ മുന്നിലിരുന്നു , ഞാന് ഒരു തൈഴ്ഹ ചാനെലിട്ടു കൊടുത്തിട്ടു സഹിലിനെ നോക്കി </span><br />
<span class="fullpost">സഹില് " <span style="color: #073763;">പുള്ളാരെ പിടിച്ചോണ്ട് പോയി എന്ന് പറഞ്ഞു പോലീസ് വരുമോടെ ?</span> "</span><br />
<br />
<span class="fullpost">ആ പയ്യന് ടിവിയില് ശ്രദ്ധിക്കാതെ ആ മുറി മുഴുവനും കണ്ണോടിച്ചു , വാരിവലിച്ചിട്ടിരിക്കുന്ന തുണിമണികള് , ആകെ അലങ്കോലം . അവന് പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റു ഓരോന്നായി അടുക്കിപെരുക്കാന് തുടങ്ങി . വേണ്ട വേണ്ട എന്ന് ഞങ്ങള് ആവുന്ന പറഞ്ഞു നോക്കി . ചൂലെടുത്ത് തൂത്തു വാരി . ഞങ്ങള് എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ പരസ്പരം നോക്കി .</span><br />
<span class="fullpost"><br />
</span><br />
<span class="fullpost">" <span style="background-color: white; color: #073763;">ബാലവേല ക്രിമിനല് കേസാടാ , തമിഴന്മാരുടെ ഇടിക്കു ഒരു മയവും കാണില്ല</span> " സഹില് ഓര്മ്മപ്പെടുത്തി . ഞാന് അവനെ തടഞ്ഞു കൊണ്ട് paranju</span><br />
<span class="fullpost"><br />
</span><br />
<span class="fullpost">" <span style="color: #38761d;">പോതും തമ്പി , ഇങ്കെ വേലക്കാരന് ഇരുക്ക് , നാളേക്ക് അവങ്കെ വന്നു എല്ലാമേ ക്ലീന് പന്നുവാങ്കെ</span> " </span><br />
<span class="fullpost">"<span style="color: #cc0000;">ഇതെല്ലം ഇപ്പുടി കൂടിയിടാമ , ഞാന് ക്ലീന് പണ്ണി കൊടുക്കേറെ അണ്ണാ</span> " അവന് ഞാന് പറഞ്ഞത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഓരോന്ന് വൃത്തിയാക്കികൊണ്ടിരുന്നു . ഒടുവില് പോവാന് ഇറങ്ങുമ്പോള് അവന്റെ കൈയില് ഇരുപതു രൂപ വച്ച് കൊടുത്തു . </span><br />
<span class="fullpost"><br />
</span><br />
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-4BhkZfYVM0Y/ThAFogvHRFI/AAAAAAAAA4I/_IvNyzovTEM/s1600/boyon.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-4BhkZfYVM0Y/ThAFogvHRFI/AAAAAAAAA4I/_IvNyzovTEM/s1600/boyon.jpg" /></a><span class="fullpost">അവനു സന്തോഷം , കാശ് കിട്ടിയിട്ടും പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോള് ചെരുപ്പുകള് നന്നായി ഒതുക്കി വച്ചിട്ടാണ് അവന് പോയത് . അവന് പോയി കഴിഞ്ഞപ്പോള് എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കു ഒരു പ്രകാശം പരന്നു . പണ്ടേ മേലനങ്ങി പണിയെടുക്കാത്ത ഞാന് ആ ചെറിയ പയ്യന്റെ മുന്പില് ചെറുതായി പോകുന്നതായി തോന്നി . സ്വന്തം വീട് വൃത്തിയാക്കാന് പോലും നമ്മുക്ക് അയല്സംസ്ഥാനക്കാര് വേണമെല്ലോ എന്നോര്ത്തപ്പോള് ഞാന് കണ്ണാടിയില് നോക്കി പുച്ചിച്ചു . </span><br />
<span class="fullpost"><br />
</span><br />
<span class="fullpost">എന്നും വിചാരിച്ചു ഈ സംഭവത്തോടെ ഞാന് കഠിനധ്വാനി ആയെന്നു വിചാരിക്കേണ്ട ... പണ്ടുള്ളവര് പറയും പോലെ " <b>സിംഹത്തിന്റെ വാല് പന്തിരാണ്ട് കൊല്ലം കുഴലില് ഇട്ടാലും നിവരില്ല </b>"</span><br />
<span class="fullpost"><br />
</span><br />
<span class="fullpost"><br />
</span></div>newhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com28tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-37241697106543206792011-05-19T08:29:00.000-07:002012-01-09T17:35:36.953-08:00വരവേല്പ്പ്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i><br />
</i><br />
<i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiMEIBs31ubcjvgMKdoXRFwYQr23L7uR-BUYmw1A2EhlHdBLdZhCngrExNk8KT2dr9hgpMdP_l1dELAL2XHWpVE7I4tikH5sYfkBGkH5WCKBZZaJ_486E4RVrmc7fump7zRmx-E-4Mprgu/s1600/p08-090418-cartoon-300x224.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiMEIBs31ubcjvgMKdoXRFwYQr23L7uR-BUYmw1A2EhlHdBLdZhCngrExNk8KT2dr9hgpMdP_l1dELAL2XHWpVE7I4tikH5sYfkBGkH5WCKBZZaJ_486E4RVrmc7fump7zRmx-E-4Mprgu/s1600/p08-090418-cartoon-300x224.jpg" /></a><span style="color: red; font-size: large;">ക്ലോ</span>ക്കില് മണി ഒമ്പതടിച്ചു , രഞ്ജന് ഇരുപ്പുറയ്ക്കുന്നില്ല . വല്ലാത്ത മൂകത , ഏകാന്തത അയാളെ ശരിക്കും ഭ്രാന്തു പിടിപ്പിച്ചു . ഒന്ന് രണ്ടു വട്ടം മുന് വശത്ത് ചെന്ന് നോക്കി . അണികളോ , നിവേദനവുമായി വരാറുള്ള ജനങ്ങളോ ആരെങ്കിലുമൊക്കെ മുറ്റത്ത് കാണുമെന്നു അയാള് പ്രതിക്ഷിച്ചു . ആരും ഉണ്ടാവിലെന്ന യാഥാര്ത്ഥ്യം രണ്ജനുമറിയാം , പക്ഷെ മനസിനെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാന് പലപ്പോഴും അയാള്ക്ക് കഴിയാറില്ല . ആ ഏകാന്തതയുമായി പൊരുത്തപ്പെടാന് അയാള് ശ്രമിച്ചു .</i><br />
<i>രണ്ടു മൂന്നു ദിവസത്തെ സംഭവവികാസങ്ങള് കൊണ്ട് സാധാരണ ജനങ്ങള് തന്നില് നിന്നും ഒരുപാട് അകന്നിരിക്കുന്നു .എന്തിനേറെ പറയുന്നു , എന്തിനുമേതിനും കൂടെ നില്ക്കുന്ന വിശ്വസ്തരായ പ്രവര്ത്തകരെയും കാണുന്നില്ല .</i><span class="fullpost"> <br />
<i> ടി-പ്പോയില് കിടന്ന പത്രത്തിന്റെ തലക്കെട്ടിലേക്കു ശ്രദ്ധ പതിഞ്ഞു , അതയാളുടെ മനസിനെ വല്ലാതെ അലോസരപ്പെടുത്തി " കണ്ടവക്കാരെ അഴിമതി കേസില് മുന് മന്ത്രി രഞ്ജന് മാത്യുവിനെ ഇന്ന് അറസ്റ്റു ചെയ്യും ". ന്യുസ് ചാനലുകള് അയാള് മാറ്റി മാറ്റി ഇട്ടു നോക്കി , തനിക്കനുകൂലമായി ഒരു വാക്ക് ആരെങ്കിലും പറയും എന്നയാള് കരുതി . കൂടെ നിന്നവനും തന്നെ വാഴ്ത്തി സ്തുതിച്ചവനുമൊക്കെ ഇന്ന് തനിക്കെതിരെ കുരമ്പുകള് തൊടുത്തു വിടുന്നു . ടി.വി ഓഫാക്കി അയാള് സോഫയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു . ഓര്മ്മകളിലേക്ക് ആ ദിവസം കടന്നു വരുന്നു . ജനങ്ങള് രഞ്ജന് മാത്യു എന്നാ യുവ നേതാവിനെ തോളിലേറ്റി നടന്ന ദിവസം ,ഹര്ഷാരവങ്ങളോടെ പൂമാലകളോടെ ജനം വരവേറ്റ ദിനം , പത്രമാധ്യമങ്ങള് എഴുതിയുണ്ടാക്കിയ പൊന് തൂവലുകളുമായി ജനമനസുകളില് കിരിടവും ചെങ്കോലുമില്ലാതെ അയാള് നാട് വാണ സമയം . എതിര്കക്ഷിക്ക് കെട്ടി വച്ച കാശ് പോലും കിട്ടിയില്ല . അത്രയ്ക്കുണ്ടായിരുന്നു രഞ്ജന് അന്ന് ജനപിന്തുണ . ഓരോ അമ്മമാര് സ്വന്തം മകനെ പോലെ കരുതി . രാഷ്ട്രിയ പിതാമഹന്മാര് മറ്റൊരു ഗാന്ധി എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു .</i><br />
<i> ജീവന് തുല്യം തന്നെ സ്നേഹിച്ച പെണ്കുട്ടിയെ ത്വജിച്ചത് ഈ നാടിനും നാട്ടാര്ക്കും വേണ്ടിയായിരുന്നു . എന്നിട്ടും ശത്രുക്കള് ചതിക്കുഴിയില് വീഴ്ത്തിയപ്പോള് ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കാന് പോലുമാരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല . ഒന്ന് നേരമിരുട്ടി വെളുത്തപ്പോഴേക്കും താന് ആര്ക്കും വേണ്ടാത്തവനായി മാറിയിര്ക്കുന്നു , അനാഥനായിരിക്കുന്നു .</i><br />
<i>വെളിയില് ഒരു ജീപ്പ് വന്നു നില്ക്കുന്ന ശബ്ദം . രഞ്ജന് എഴുനേറ്റു വെളിയിലേക്ക് ചെന്ന് , പോലീസാണ് .</i><br />
<i>"അറസ്റ്റു വാറണ്ടുണ്ട് "</i><br />
<i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK2qc5l9R0Njobbf0nVRb3R81sm8PEvWRRCrk8LIBz4f8GDbdYHFd0gKE52P6JhysuWwzmSL-Ohdfl7pWUf1rMLBrobWfiZI0j3n_zh5FkvnU-DUeY6YxuscJB-U9wvI-rlUyFC7v_3MNV/s1600/gron265l.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="244" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK2qc5l9R0Njobbf0nVRb3R81sm8PEvWRRCrk8LIBz4f8GDbdYHFd0gKE52P6JhysuWwzmSL-Ohdfl7pWUf1rMLBrobWfiZI0j3n_zh5FkvnU-DUeY6YxuscJB-U9wvI-rlUyFC7v_3MNV/s320/gron265l.jpg" width="320" /></a>സല്യുട്ട് ചെയ്ത കൈകള് വിലങ്ങണിയിരിക്കുമ്പോഴും രഞ്ജന് നിര്വികാരനായി നിന്ന് . വീടിനു ചുറ്റും തന്നെ ക്രൂശിക്കാന് നില്ക്കുന്ന തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ജനതയെ അയാള് നോക്കി . എല്ലാവരുടെയും കണ്ണുകളില് വെറുപ്പും ദേഷ്യവും . അസ്ഭ്യവര്ഷവും കൂക്കുവില്കളും ചെരുപ്പ് മാലകലുമായി അവര് രനജനെ വരവേറ്റു . പോലിസ് അവരെ നിയന്ത്രിക്കാന് നന്നേ പാടുപെട്ടു . ഒരു വിധം രോക്ഷകുലരായ ജനങ്ങളുടെ ഇടയില് നിന്നും രഞ്ജന്മായി ജീപ് വീട്ടുവളപ്പില് നിന്നും പുറത്ത് കടന്നു . കല്ലേറില് ഉണ്ടായ നെറ്റിയിലെ മുറിവില് നിന്നും ചോര വാര്ന്നുകൊണ്ടിരുനു . ജീപ്പ് ജങ്ങ്ഷനിലെത്തി , ഒരു നേതാവിനെയും തോളിലേറ്റി ഒരു ജാഥ ആ ജീപ്പ് കടന്നു പോയി ഹര്ഷാരവങ്ങളോടെ പൂമാലകളോടെ വരവേറ്റു കൊണ്ട് പോകുന്നു , കുറച്ചു നാളത്തേക്ക് വാഴ്ത്തി പാടാനും പിന്നെ ക്രൂശിക്കപ്പെടുവാനും ഒരാള് കൂടി . ആ പുതിയ നേതാവിനെ പറ്റി രഞ്ജന് ചിന്തിച്ചില്ല , ജയിലില് ചെല്ലുമ്പോള് കിട്ടാന് പോകുന്ന പുതിയ വരവേല്പ്പിനെ കുറിച്ചായിരുന്നു അപ്പോള് അയാളുടെ ചിന്തകള് മുഴുവനും </i></span></div>newhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com32tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-6277801162709849412011-04-29T02:41:00.000-07:002011-04-30T02:23:48.777-07:00അമ്മ പറഞ്ഞു തന്ന ആനക്കഥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnBN5bt8vbgfVtqtDKPxo-DvseHVbFUFdAvAeZYyuDrrUAgsDKqwyjKYzEbTrV0hNi3P-gxqyNLPW7tQVMf8Ag56k3-MJWX_TieUtvkquMMvelu_-oBp5XXEtTa7xupl7bdzs0xdA8QiOv/s1600/112.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnBN5bt8vbgfVtqtDKPxo-DvseHVbFUFdAvAeZYyuDrrUAgsDKqwyjKYzEbTrV0hNi3P-gxqyNLPW7tQVMf8Ag56k3-MJWX_TieUtvkquMMvelu_-oBp5XXEtTa7xupl7bdzs0xdA8QiOv/s1600/112.jpg" /></a><span style="font-size: large;">ഒരു ബ്ലോഗ് പോസ്റ്റിനു വിഷയം ചികഞ്ഞു ബാല്യകാല ഓര്മ്മകള് വാരിവലിചിട്ടപ്പോഴാണ് ചില നനുത്ത ഓര്മ്മകളും ആ കഥയും അവിടെ പൊടീ പിടിച്ചു കിടക്കുന്നത് കണ്ടത് .</span><br />
<span style="font-size: large;"> എന്റെ അമ്മ വീട് പത്തനംതിട്ടയിലെ കോന്നിയിലാണ് . അച്ഛന്കോവിലാറിന്റെ തീരത്താണ് എന്ന് വേണമെങ്കില് പറയാം . വീട്ടില് നിന്നും പത്തടി നടന്നാല് മതി , ആറ്റിലെത്താന് . ആറിനക്കാരെ പുതിയകാവ് ദേവിക്ഷേത്രം . കുളിക്കാനും നനയ്ക്കാനും അമ്പലത്തില് പോകാനുമായി ഒരുപാട് പേര് വീടിനു </span><span id="7_TRN_1u" style="font-size: large;">മുമ്പിലുടെ <span id="7_TRN_1v">പോകാറുണ്ട് . കോന്നി ആനക്കൂട്ടില് നിന്നും <span id="7_TRN_1z">പണ്ട് സ്ഥിരമായി ആനകളെ കുളിപ്പിക്കാന് ആ <span id="7_TRN_24">കടവിലാണ് കൊണ്ട് <span id="7_TRN_26">വരുന്നത് .</span></span></span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFzUgbZ8Qq_97nhYyM-gdOxy2NQYB-bEQRZQV0IIuamkYs6yht47CBmMwuF8S0zdJrAMKRsXHfT1jzOVJeB2B57jZ4N1180K4-zrhqWFW4juklDH-zVHXuGNgorUZASUWCY48rZtwbq2Qw/s1600/113.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFzUgbZ8Qq_97nhYyM-gdOxy2NQYB-bEQRZQV0IIuamkYs6yht47CBmMwuF8S0zdJrAMKRsXHfT1jzOVJeB2B57jZ4N1180K4-zrhqWFW4juklDH-zVHXuGNgorUZASUWCY48rZtwbq2Qw/s320/113.jpg" width="320" /></a></span><span id="7_TRN_1u" style="font-size: large;"><span id="7_TRN_1v"><span id="7_TRN_1z"><span id="7_TRN_24"><span id="7_TRN_26"> <span id="7_TRN_27">അവിടുത്തെ വീടിന്റെ <span id="7_TRN_29">മുമ്പില് ഒരു <span id="7_TRN_2b">സര്വ്വേ <span id="7_TRN_2c">കല്ലും പഞ്ചായത്ത് വക പൈപ്പും ഉണ്ട് . ആ സര്വ്വേക്കലും ഞാനുമായി എന്തോ ആത്മബന്ധമുണ്ട് , കാരണം ( ചേച്ചിമാര് പറഞ്ഞു കേട്ട അറിവാണെ ) <span id="7_TRN_32">അന്നെനിക്ക് <span id="7_TRN_33">വയസു ഒന്ന് . അമ്മ കോന്നി <span id="7_TRN_37">പി .<span id="7_TRN_38">എസ .<span id="7_TRN_39">വി .<span id="7_TRN_3a">പി .<span id="7_TRN_3b">എം <span id="7_TRN_3c">സ്കൂളിലെ <span id="7_TRN_3d">മലയാള <span id="7_TRN_3e">അധ്യാപിക . <span id="7_TRN_3f">രാവിലെ അമ്മ <span id="7_TRN_3h">സ്കൂളില് <span id="7_TRN_3i">പോകുന്നിടം <span id="7_TRN_3j">വരെ എന്നെ പോലെ ഒരു <span id="7_TRN_3n">മര്യാദക്കാരന് ആ <span id="7_TRN_3p">പ്രദേശത്ത് വേറെ ആരും കാണില്ല <span id="7_TRN_3r"><span id="7_TRN_3s"> . അമ്മ <span id="7_TRN_3u">സ്കൂളിലേക്ക് <span id="7_TRN_3v">ഇറങ്ങുന്നതോടെ <span id="7_TRN_3w">എന്റെ <span id="7_TRN_3x">നിലവിളി <span id="7_TRN_3y">അതിരുകള് <span id="7_TRN_3z">ലങ്ഘിച്ചു <span id="7_TRN_40">പൊന്തുകയാണ് . <span id="7_TRN_41">അമ്മുമ്മ , <span id="7_TRN_42">വല്യമ്മ (<span id="7_TRN_43">അമ്മയുടെ <span id="7_TRN_44">ചേച്ചി ), വല്യമ്മയുടെ <span id="7_TRN_46"><span id="7_TRN_47">മക്കളായ <span id="7_TRN_48">അജി <span id="7_TRN_49">ചേച്ചി <span id="7_TRN_4a">ജിജി ചേച്ചി , എന്റെ <span id="7_TRN_4c">നേര് <span id="7_TRN_4d">പെങ്ങള് <span id="7_TRN_4e">വീണ .... <span id="7_TRN_4f"><span id="7_TRN_4h">എന്നിങ്ങനെ ഒരു <span id="7_TRN_4j">നീണ്ട <span id="7_TRN_4k">പെണ്പട <span id="7_TRN_4l">തന്നെ <span id="7_TRN_4m">പഠിച്ച <span id="7_TRN_4n">പണി <span id="7_TRN_4o">പതിനെട്ടും <span id="7_TRN_4p">നോക്കും . <span id="7_TRN_4q">ഞാനുണ്ടോ <span id="7_TRN_4r">വിട്ടു <span id="7_TRN_4s">കൊടുക്കുന്നു <span id="7_TRN_4t">ഒന്നരക്കട്ട , <span id="7_TRN_4u">രണ്ടരക്കട്ട <span id="7_TRN_4v">നിലവിളിയുടെ <span id="7_TRN_4w">സംഗതി <span id="7_TRN_4x">കൂട്ടിക്കൊന്ടെയിരിക്കും . <span id="7_TRN_4y">ഒടുവില് അവര് പത്തൊന്പതാമെത്തെ അടവെടുക്കും , എന്നെയും എടുത്തു കൊണ്ട് ആ സര്വ്വേ കല്ലിനടുത്തുക്കെ ഓടും . എന്തോ ആ സര്വ്വേക്കല്ലില് എന്നെ പ്രതിഷ്ടിച്ചു കഴിയുമ്പോള് സ്വിച്ചിട്ടപോലെ ഞാന് ശാന്തനാവും . വഴിപോക്കരെ കാണാം എന്നുള്ളത് കൊണ്ടോ , നല്ല കാറ്റ് എല്ലക്കുന്നത് കൊണ്ടോ മറ്റോ ആയിരിക്കണം ഞാന് ശാന്തനാകുന്നത് .</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span id="7_TRN_1u" style="font-size: large;"><span id="7_TRN_1v"><span id="7_TRN_1z"><span id="7_TRN_24"><span id="7_TRN_26"><span id="7_TRN_27"><span id="7_TRN_29"><span id="7_TRN_2b"><span id="7_TRN_2c"><span id="7_TRN_32"><span id="7_TRN_33"><span id="7_TRN_37"><span id="7_TRN_38"><span id="7_TRN_39"><span id="7_TRN_3a"><span id="7_TRN_3b"><span id="7_TRN_3c"><span id="7_TRN_3d"><span id="7_TRN_3e"><span id="7_TRN_3f"><span id="7_TRN_3h"><span id="7_TRN_3i"><span id="7_TRN_3j"><span id="7_TRN_3n"><span id="7_TRN_3p"><span id="7_TRN_3r"><span id="7_TRN_3s"><span id="7_TRN_3u"><span id="7_TRN_3v"><span id="7_TRN_3w"><span id="7_TRN_3x"><span id="7_TRN_3y"><span id="7_TRN_3z"><span id="7_TRN_40"><span id="7_TRN_41"><span id="7_TRN_42"><span id="7_TRN_43"><span id="7_TRN_44"><span id="7_TRN_46"><span id="7_TRN_47"><span id="7_TRN_48"><span id="7_TRN_49"><span id="7_TRN_4a"><span id="7_TRN_4c"><span id="7_TRN_4d"><span id="7_TRN_4e"><span id="7_TRN_4f"><span id="7_TRN_4h"><span id="7_TRN_4j"><span id="7_TRN_4k"><span id="7_TRN_4l"><span id="7_TRN_4m"><span id="7_TRN_4n"><span id="7_TRN_4o"><span id="7_TRN_4p"><span id="7_TRN_4q"><span id="7_TRN_4r"><span id="7_TRN_4s"><span id="7_TRN_4t"><span id="7_TRN_4u"><span id="7_TRN_4v"><span id="7_TRN_4w"><span id="7_TRN_4x"><span id="7_TRN_4y"> </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><span id="7_TRN_1u" style="font-size: large;"><span id="7_TRN_1v"><span id="7_TRN_1z"><span id="7_TRN_24"><span id="7_TRN_26"><span id="7_TRN_27"><span id="7_TRN_29"><span id="7_TRN_2b"><span id="7_TRN_2c"><span id="7_TRN_32"><span id="7_TRN_33"><span id="7_TRN_37"><span id="7_TRN_38"><span id="7_TRN_39"><span id="7_TRN_3a"><span id="7_TRN_3b"><span id="7_TRN_3c"><span id="7_TRN_3d"><span id="7_TRN_3e"><span id="7_TRN_3f"><span id="7_TRN_3h"><span id="7_TRN_3i"><span id="7_TRN_3j"><span id="7_TRN_3n"><span id="7_TRN_3p"><span id="7_TRN_3r"><span id="7_TRN_3s"><span id="7_TRN_3u"><span id="7_TRN_3v"><span id="7_TRN_3w"><span id="7_TRN_3x"><span id="7_TRN_3y"><span id="7_TRN_3z"><span id="7_TRN_40"><span id="7_TRN_41"><span id="7_TRN_42"><span id="7_TRN_43"><span id="7_TRN_44"><span id="7_TRN_46"><span id="7_TRN_47"><span id="7_TRN_48"><span id="7_TRN_49"><span id="7_TRN_4a"><span id="7_TRN_4c"><span id="7_TRN_4d"><span id="7_TRN_4e"><span id="7_TRN_4f"><span id="7_TRN_4h"><span id="7_TRN_4j"><span id="7_TRN_4k"><span id="7_TRN_4l"><span id="7_TRN_4m"><span id="7_TRN_4n"><span id="7_TRN_4o"><span id="7_TRN_4p"><span id="7_TRN_4q"><span id="7_TRN_4r"><span id="7_TRN_4s"><span id="7_TRN_4t"><span id="7_TRN_4u"><span id="7_TRN_4v"><span id="7_TRN_4w"><span id="7_TRN_4x"><span id="7_TRN_4y"> ആ പ്രദേശവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു മനസ്സില് നിറഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന മറ്റൊരോര്മ്മ അമ്മ പറഞ്ഞു തന്നിട്ടുള്ള ഒരു സംഭവകഥയാണ് , ഒരു ആനക്കഥ .</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<span id="7_TRN_1u" style="font-size: large;"><span id="7_TRN_1v"><span id="7_TRN_1z"><span id="7_TRN_24"><span id="7_TRN_26"><span id="7_TRN_27"><span id="7_TRN_29"><span id="7_TRN_2b"><span id="7_TRN_2c"><span id="7_TRN_32"><span id="7_TRN_33"><span id="7_TRN_37"><span id="7_TRN_38"><span id="7_TRN_39"><span id="7_TRN_3a"><span id="7_TRN_3b"><span id="7_TRN_3c"><span id="7_TRN_3d"><span id="7_TRN_3e"><span id="7_TRN_3f"><span id="7_TRN_3h"><span id="7_TRN_3i"><span id="7_TRN_3j"><span id="7_TRN_3n"><span id="7_TRN_3p"><span id="7_TRN_3r"><span id="7_TRN_3s"><span id="7_TRN_3u"><span id="7_TRN_3v"><span id="7_TRN_3w"><span id="7_TRN_3x"><span id="7_TRN_3y"><span id="7_TRN_3z"><span id="7_TRN_40"><span id="7_TRN_41"><span id="7_TRN_42"><span id="7_TRN_43"><span id="7_TRN_44"><span id="7_TRN_46"><span id="7_TRN_47"><span id="7_TRN_48"><span id="7_TRN_49"><span id="7_TRN_4a"><span id="7_TRN_4c"><span id="7_TRN_4d"><span id="7_TRN_4e"><span id="7_TRN_4f"><span id="7_TRN_4h"><span id="7_TRN_4j"><span id="7_TRN_4k"><span id="7_TRN_4l"><span id="7_TRN_4m"><span id="7_TRN_4n"><span id="7_TRN_4o"><span id="7_TRN_4p"><span id="7_TRN_4q"><span id="7_TRN_4r"><span id="7_TRN_4s"><span id="7_TRN_4t"><span id="7_TRN_4u"><span id="7_TRN_4v"><span id="7_TRN_4w"><span id="7_TRN_4x"><span id="7_TRN_4y"> എന്നും കോന്നി ആനക്കൂട്ടില് നിന്നും ആനകളെ കുളിപ്പിക്കാന് ആ വഴി കൊണ്ട് പോകും .വീടിനു മുമ്പിലുള്ള പഞ്ചായത്ത് പൈപ്പില് നിന്നും വരിവരിയായി വെള്ളം കുടിച്ചിട്ട് ആറ്റിലേക്ക് നടക്കും. അക്കാലത്ത് പ്രശസ്തരായ രണ്ടു ആനകളുണ്ട് അവിടെ അയ്യപ്പനും മേനകയും .സ്ഥിരമായി അയ്യപ്പനാണ് ആദ്യം വെള്ളം കുടിക്കാറ . </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<span id="7_TRN_1u" style="font-size: large;"><span id="7_TRN_1v"><span id="7_TRN_1z"><span id="7_TRN_24"><span id="7_TRN_26"><span id="7_TRN_27"><span id="7_TRN_29"><span id="7_TRN_2b"><span id="7_TRN_2c"><span id="7_TRN_32"><span id="7_TRN_33"><span id="7_TRN_37"><span id="7_TRN_38"><span id="7_TRN_39"><span id="7_TRN_3a"><span id="7_TRN_3b"><span id="7_TRN_3c"><span id="7_TRN_3d"><span id="7_TRN_3e"><span id="7_TRN_3f"><span id="7_TRN_3h"><span id="7_TRN_3i"><span id="7_TRN_3j"><span id="7_TRN_3n"><span id="7_TRN_3p"><span id="7_TRN_3r"><span id="7_TRN_3s"><span id="7_TRN_3u"><span id="7_TRN_3v"><span id="7_TRN_3w"><span id="7_TRN_3x"><span id="7_TRN_3y"><span id="7_TRN_3z"><span id="7_TRN_40"><span id="7_TRN_41"><span id="7_TRN_42"><span id="7_TRN_43"><span id="7_TRN_44"><span id="7_TRN_46"><span id="7_TRN_47"><span id="7_TRN_48"><span id="7_TRN_49"><span id="7_TRN_4a"><span id="7_TRN_4c"><span id="7_TRN_4d"><span id="7_TRN_4e"><span id="7_TRN_4f"><span id="7_TRN_4h"><span id="7_TRN_4j"><span id="7_TRN_4k"><span id="7_TRN_4l"><span id="7_TRN_4m"><span id="7_TRN_4n"><span id="7_TRN_4o"><span id="7_TRN_4p"><span id="7_TRN_4q"><span id="7_TRN_4r"><span id="7_TRN_4s"><span id="7_TRN_4t"><span id="7_TRN_4u"><span id="7_TRN_4v"><span id="7_TRN_4w"><span id="7_TRN_4x"><span id="7_TRN_4y"> ഒരു ദിവസം അമ്മ വീടിന്റെ ഉമ്മറപ്പടിയിലിരുന്നു വല്യമ്മയുടെ മോളെ കളിപ്പിച്ച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു .എന്നത്തെയും പോലെ അന്നും ആനകള് കുളിക്കാന് വന്നു പക്ഷെ അയ്യപ്പന് മുമ്പേ മേനക വള്ളം കുടിച്ചു . അയ്യപ്പന് അത് അത്ര പിടിച്ചില്ലാ . അയ്യപ്പന് കൊമ്പു കൊണ്ട് മേനകയെ തള്ളി മാറ്റി . കൊമ്പു വയറു തുളച്ചു കയറി , ലോകം നടുങ്ങുമാര് ചിന്നം വിളിച്ചു കൊണ്ട് അത് ആറ്റിലെക്കോടി . ഓടുമ്പോള് വയറ്റില് നിന്നും കൊടലും പണ്ടവും വഴിയിലേക്ക് തെറിച്ചു വീണുകൊണ്ടിരുന്നു . ഒരു നിമിഷത്തെ അങ്കലാപ്പിനു ശേഷം അമ്മ കുഞ്ഞിനെയുമെടുത്ത് അകത്തു കയറി കതകടച്ചു , ജനാലയിലുടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി . മേനകയുടെ ചിന്നംവിളി അപ്പോഴും ഉയര്ന്നു കേട്ട് കൊണ്ടിരുന്നു .</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdaFl-FDCoSyjQlQpG211U4Db4UcJV9uka-s26WrbLIOXWDAAOcxBvQqIb1ukmOhuCe2jYENlk-KlPDNuio4PB85ZNXi3A2kjcjcTN-TAyxRF9TMen2bOJJPcBkSPtFAV4fp9fZg4u2mDh/s1600/111.jpeg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdaFl-FDCoSyjQlQpG211U4Db4UcJV9uka-s26WrbLIOXWDAAOcxBvQqIb1ukmOhuCe2jYENlk-KlPDNuio4PB85ZNXi3A2kjcjcTN-TAyxRF9TMen2bOJJPcBkSPtFAV4fp9fZg4u2mDh/s320/111.jpeg" width="320" /></a></span></div><span id="7_TRN_1u" style="font-size: large;"><span id="7_TRN_1v"><span id="7_TRN_1z"><span id="7_TRN_24"><span id="7_TRN_26"><span id="7_TRN_27"><span id="7_TRN_29"><span id="7_TRN_2b"><span id="7_TRN_2c"><span id="7_TRN_32"><span id="7_TRN_33"><span id="7_TRN_37"><span id="7_TRN_38"><span id="7_TRN_39"><span id="7_TRN_3a"><span id="7_TRN_3b"><span id="7_TRN_3c"><span id="7_TRN_3d"><span id="7_TRN_3e"><span id="7_TRN_3f"><span id="7_TRN_3h"><span id="7_TRN_3i"><span id="7_TRN_3j"><span id="7_TRN_3n"><span id="7_TRN_3p"><span id="7_TRN_3r"><span id="7_TRN_3s"><span id="7_TRN_3u"><span id="7_TRN_3v"><span id="7_TRN_3w"><span id="7_TRN_3x"><span id="7_TRN_3y"><span id="7_TRN_3z"><span id="7_TRN_40"><span id="7_TRN_41"><span id="7_TRN_42"><span id="7_TRN_43"><span id="7_TRN_44"><span id="7_TRN_46"><span id="7_TRN_47"><span id="7_TRN_48"><span id="7_TRN_49"><span id="7_TRN_4a"><span id="7_TRN_4c"><span id="7_TRN_4d"><span id="7_TRN_4e"><span id="7_TRN_4f"><span id="7_TRN_4h"><span id="7_TRN_4j"><span id="7_TRN_4k"><span id="7_TRN_4l"><span id="7_TRN_4m"><span id="7_TRN_4n"><span id="7_TRN_4o"><span id="7_TRN_4p"><span id="7_TRN_4q"><span id="7_TRN_4r"><span id="7_TRN_4s"><span id="7_TRN_4t"><span id="7_TRN_4u"><span id="7_TRN_4v"><span id="7_TRN_4w"><span id="7_TRN_4x"><span id="7_TRN_4y">" അവന് മനപ്പൂര്വ്വം ചെയ്തതല്ല , തല കൊണ്ട് ഒന്ന് തെള്ളി മാറ്റണം എന്നെ ഉദെശിച്ചോള്ളൂ" അമ്മ എടുത്തെടുത്ത് പറയും .</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<span id="7_TRN_1u" style="font-size: large;"><span id="7_TRN_1v"><span id="7_TRN_1z"><span id="7_TRN_24"><span id="7_TRN_26"><span id="7_TRN_27"><span id="7_TRN_29"><span id="7_TRN_2b"><span id="7_TRN_2c"><span id="7_TRN_32"><span id="7_TRN_33"><span id="7_TRN_37"><span id="7_TRN_38"><span id="7_TRN_39"><span id="7_TRN_3a"><span id="7_TRN_3b"><span id="7_TRN_3c"><span id="7_TRN_3d"><span id="7_TRN_3e"><span id="7_TRN_3f"><span id="7_TRN_3h"><span id="7_TRN_3i"><span id="7_TRN_3j"><span id="7_TRN_3n"><span id="7_TRN_3p"><span id="7_TRN_3r"><span id="7_TRN_3s"><span id="7_TRN_3u"><span id="7_TRN_3v"><span id="7_TRN_3w"><span id="7_TRN_3x"><span id="7_TRN_3y"><span id="7_TRN_3z"><span id="7_TRN_40"><span id="7_TRN_41"><span id="7_TRN_42"><span id="7_TRN_43"><span id="7_TRN_44"><span id="7_TRN_46"><span id="7_TRN_47"><span id="7_TRN_48"><span id="7_TRN_49"><span id="7_TRN_4a"><span id="7_TRN_4c"><span id="7_TRN_4d"><span id="7_TRN_4e"><span id="7_TRN_4f"><span id="7_TRN_4h"><span id="7_TRN_4j"><span id="7_TRN_4k"><span id="7_TRN_4l"><span id="7_TRN_4m"><span id="7_TRN_4n"><span id="7_TRN_4o"><span id="7_TRN_4p"><span id="7_TRN_4q"><span id="7_TRN_4r"><span id="7_TRN_4s"><span id="7_TRN_4t"><span id="7_TRN_4u"><span id="7_TRN_4v"><span id="7_TRN_4w"><span id="7_TRN_4x"><span id="7_TRN_4y">പാപ്പാന്മാര് കുത്ത് കൊണ്ടോടിയ മേനകയുടെ പിറകെ ഓടിയിട്ടും , അറിയാതെ ചെയ്തോരപരധത്ത്തിന്റെ കുറ്റബോധം കൊണ്ടോ എന്തോ അയ്യപ്പന് ആ പൈപ്പിനടുത്ത് തന്നെ നിന്നു , പാപ്പാന്മാര് തിരിച്ചു കൊണ്ട് പോകുന്നിടം വരെ . കൊടലും പണ്ടവും വാരിക്കൂട്ടി തയിച്ച്ചു ഒരുപാട് ശ്രിശ്രുഷകള് നടത്ത്തിയന്കിലും ഫലം കണ്ടില്ല , മേനക മരിച്ചു . അറിയാതെ പറ്റിയ അപരാധത്തിന് കുറ്റബോധം കൊണ്ട് ആ പൈപ്പിന് ചുവട്ടില് നില്ക്കുന്ന അയ്യപ്പനും ചിന്നം വിളിച്ചു കൊണ്ട് മരണവേദനയോടെ ഓടിയ മേനകയും മനസ്സില് മായാതെ നില്ക്കുന്നു .</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<span id="7_TRN_1u" style="font-size: large;"><span id="7_TRN_1v"><span id="7_TRN_1z"><span id="7_TRN_24"><span id="7_TRN_26"><span id="7_TRN_27"><span id="7_TRN_29"><span id="7_TRN_2b"><span id="7_TRN_2c"><span id="7_TRN_32"><span id="7_TRN_33"><span id="7_TRN_37"><span id="7_TRN_38"><span id="7_TRN_39"><span id="7_TRN_3a"><span id="7_TRN_3b"><span id="7_TRN_3c"><span id="7_TRN_3d"><span id="7_TRN_3e"><span id="7_TRN_3f"><span id="7_TRN_3h"><span id="7_TRN_3i"><span id="7_TRN_3j"><span id="7_TRN_3n"><span id="7_TRN_3p"><span id="7_TRN_3r"><span id="7_TRN_3s"><span id="7_TRN_3u"><span id="7_TRN_3v"><span id="7_TRN_3w"><span id="7_TRN_3x"><span id="7_TRN_3y"><span id="7_TRN_3z"><span id="7_TRN_40"><span id="7_TRN_41"><span id="7_TRN_42"><span id="7_TRN_43"><span id="7_TRN_44"><span id="7_TRN_46"><span id="7_TRN_47"><span id="7_TRN_48"><span id="7_TRN_49"><span id="7_TRN_4a"><span id="7_TRN_4c"><span id="7_TRN_4d"><span id="7_TRN_4e"><span id="7_TRN_4f"><span id="7_TRN_4h"><span id="7_TRN_4j"><span id="7_TRN_4k"><span id="7_TRN_4l"><span id="7_TRN_4m"><span id="7_TRN_4n"><span id="7_TRN_4o"><span id="7_TRN_4p"><span id="7_TRN_4q"><span id="7_TRN_4r"><span id="7_TRN_4s"><span id="7_TRN_4t"><span id="7_TRN_4u"><span id="7_TRN_4v"><span id="7_TRN_4w"><span id="7_TRN_4x"><span id="7_TRN_4y">അടുത്തിടയ്ക്ക് ആ കഥ ഒന്നുടെ പറഞ്ഞു തരാന് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു . ആനയുടെ ഓരോ ചലനവും അതുപോലെ അഭിനയിച്ചു അമ്മ പറഞ്ഞു തന്നു . ആദ്യമായി കേട്ടപ്പോഴുണ്ടായ അതെ കൌതുകം എനിക്കും . എന്നത്തയും പോലെ അന്നും ആ കഥ കേട്ട് എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു . അമ്മ കഥ പറയുന്ന രീതിയോ അതോ അയ്യപ്പന് എന്നാ ആനയുടെ നിഷ്കളങ്കതയോ അതിനു കാരണം ഇന്നും എനിക്കറിയില്ല .</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></div><script type="text/javascript">
<!--
google_ad_client = "pub-1850324643479025";
/* 300x250, created 4/30/11 */
google_ad_slot = "2537928020";
google_ad_width = 300;
google_ad_height = 250;
//-->
</script><br />
<script src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js" type="text/javascript">
</script></div>newhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-58889234880837362342011-04-25T09:24:00.000-07:002011-04-25T20:36:51.070-07:00ബാഗ് പിടിച്ചുപറിക്കാരന്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-IcOocZlcW60/TbWesw3roFI/AAAAAAAAAxI/PtdSqCPWkbA/s1600/Shouting_Man_Cartoon.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://3.bp.blogspot.com/-IcOocZlcW60/TbWesw3roFI/AAAAAAAAAxI/PtdSqCPWkbA/s320/Shouting_Man_Cartoon.JPG" width="320" /></a><br />
കൊല്ലത്ത് ട്രെയിന് പന്ത്രണ്ടരക്ക് എത്തും , പിന്നെ അതില് ഇരുന്നു ചോറ് കഴിച്ചു ഒരു മണിക്കുള്ള ക്ലാസ്സിനു പോകും കുറെ നാളായുള്ള എന്റെ ദിനചര്യ ആണത് . മിക്കവാറും കൂട്ടുകാര് കാണും , ചോറ് കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു പൊതി റെയില്വേ പാളത്തില് ഇടരുത് എന്ന് പണിക്കാരും പോലീസുകാരും പലപ്പോഴും ഞങ്ങള്ക്ക് വാണിംഗ് തരാറുണ്ട് . നല്ല സത്സോഭാവികളായ കൂട്ടുകാര് കാരണം എനിക്ക് പല തവണ പണിക്കാരുടെ കൈയില് നിന്നും ലാസ്റ്റ് വാണിംഗ് കിട്ടാറുണ്ട് .<br />
<br />
ഇനി ആ സംഭവ ദിവസത്തിലേക്ക് കടക്കാം , അന്ന് ഞാന് മാത്രമേ ഉള്ളു ..... ഏകാന്തതയില് പുതിയ മാനങ്ങള് തേടി സാഹിത്യ ലോകത്ത് ഇങ്ങനെ വിരാജിച്ചു നടക്കുകയായിരുന്നു . ( എന്റെ ഒരു വിശ്വാസം കൂടി ഇവിടെ രേഖപ്പെടുത്തിക്കൊള്ളട്ടെ - ഒറ്റയാവുമ്പോള് എനിക്കെന്തോ ഭയങ്കര ആത്മവിശ്വാസമാണ് , ആ സമയത്ത് എന്നെ ആരാലും തോല്പ്പിക്കാന് പറ്റില്ല എന്നൊരു വിശ്വാസം .... ഒരു കിറുക്കന്റെ കിറുക്ക് എന്ന് കരുതി ക്ഷമിക്കുക )<br />
<br />
അന്നും പതിവ് പോലെ പന്ത്രണ്ടരക്ക് കൊല്ലത്ത് ട്രെയിന് എത്തി , ട്രെയിനില് ഇരുന്നു ഞാന് ചോറ് കഴിച്ചു . പൊതി കളയാന് വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങാന് തുടങ്ങിയപ്പോള് ഒരു തല തെറിച്ച ആലോചന " ഇന്ന് റെയില്വേ പാളത്തില് ഇട്ടാലോ " . ഒരു തല തെറിച്ച ആലോചന വന്നാല് പിന്നെ എന്നെ പിടിച്ചാല് കിട്ടില്ല . ഞാന് അലക്ഷ്യമായി റെയില്വേ പാളത്തിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു . ആഹാ ! എന്തൊരു ഉന്മേഷം , നിയമം ലംഘിച്ചപ്പോള് എന്തൊരു മനസുഖം , വല്ലാത്തൊരു നിര്വൃതി . കൈ കഴുകി ട്രെയിനിനു വെളിയിലേക്കിറങ്ങി ... . <br />
രണ്ടു ചുവടു വച്ചില്ല ദെ നിക്കുന്നു ഒരു പോലീസുകാരനും ഒരു ചേട്ടനും കുറച്ചപ്പുറത്ത് .<br />
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-wrollnQ-rSo/TbWfVSaY1DI/AAAAAAAAAxQ/fVvGSLmKKig/s1600/cop-cartoon-sm1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-wrollnQ-rSo/TbWfVSaY1DI/AAAAAAAAAxQ/fVvGSLmKKig/s320/cop-cartoon-sm1.jpg" width="255" /></a><br />
<br />
പോലീസുകാരന് : " ഇവനാന്നോ ? ഇവനാന്നോ ?"<br />
ചേട്ടന് : " ഇവനാന്നോ എന്നൊരു സംശയം ."<br />
<br />
ഇശ്വര ഞാന് പൊതി റെയില്വേ പാളത്തില് കളഞ്ഞത് കണ്ടുന്ന തോന്നുന്നേ . തീര്ന്നു , പെറ്റിയടിക്കുമോ അതോ തെറി വിളിക്കുമോ ? രണ്ടു തല്ലോ തെറിയോ വല്ലതും ആയിരുന്നെങ്കില് പിന്നെയും സഹിക്കാം പെറ്റിയടിച്ചാല് എവിടെന്നെടുത്ത് കൊടുക്കും .<br />
<br />
"ഇങ്ങോട്ട് മാറി നിക്കട " അയാള് ആക്രോശിച്ചു . ഞാന് അടുത്തോട്ടു അല്പം വിറയലോടെ മാറി നിന്ന് .<br />
"നീ എവിടുന്നു വരുന്നെട ? "<br />
"ഞാന് അപ്പുറത്തെ ബോഗി ......."<br />
"എന്ത് ? "<br />
"അല്ല പത്തനാപുരം ...ആവണിശരം അപ്പുറത്തെ ബോഗിയില് കഴിക്കുകയായിരുന്നു "<br />
<br />
" സത്യം പറയെടാ ഈ ബാഗ് നിന്റെ അല്ലെ " ഒരു സ്കൂബി ടെ ബാഗ് ചൂണ്ടി കാണിച്ചു അയാള് കോപം കൊണ്ട് വിറച്ചു .<br />
<br />
ങേ ബാഗോ , ഓ അപ്പൊ പൊതി കേസല്ല ബാഗാ . അപ്പൊ പിന്നെ പേടിക്കാനൊന്നുമില്ല .<br />
" എനിക്കറിയാംപാടില്ല..." എന്റെ സ്വരത്തില് അല്പം ധൈര്യിം ഉണ്ടായി എന്ന് തോന്നുന്നു .<br />
" നിന്റെ കൂടെ വേറെ ആരേലും ഉണ്ടോ " <br />
" ഇല്ല ഞങ്ങള് ... ഞാന് ഒറ്റക്ക "<br />
<br />
"ആ ബോഗിയില് വേറെ ആരേലും ?"<br />
"ഇല്ല "<br />
<br />
അപ്പൊ മറ്റേ ചേട്ടന് ഇടയില് കയറി പറഞ്ഞു " ദാണ്ടേ സാറേ ലോ ലവനാ " ഞാനും പോലീസുകാരനും അയാള് കൈ ചൂണ്ടിയ ദിക്കിലേക്ക് നോക്കി ലുസായ പാന്റും വലിച്ചു കയറ്റി ഒരു പൊടിപ്പയ്യന് വരുന്നു .<br />
<br />
എന്നോട് കയര്ത്തു പോലെ തന്നെ ആ പയ്യന്റെ മേലെയും ഈ വിദ്വാന് കുതിര കയറി . <br />
അവന് കരയാറായി " സാറേ അപ്പുറത്ത് മുള്ളാന് പോയതാ " .<br />
"ഈ ട്രെയിനില് ഉള്ളതൊന്നും മൂത്രപുര അല്ലേട നിനക്കാ കാട്ടില് തന്നെ പോണോ ? " പോലീസുകാരന്റെ തുള്ളല് കണ്ടപ്പോ കരുതി ആ കപ്പട മീശ ഇളകി വീഴുമെന്നു .<br />
"<span id="7_TRN_g"><span id="7_TRN_j"><span id="7_TRN_k"><span id="7_TRN_l"><span id="7_TRN_m">അത് </span></span></span></span> </span> സ്റെഷനില് നിര്ത്തിയിടുമ്പോള് മുള്ളരുത്<span id="7_TRN_h"><span id="7_TRN_i"><span id="7_TRN_n"> </span> </span></span> എന്നല്ലേ പറഞ്ഞെക്കുന്നു " അവന് വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു ഒപ്പിച്ചു .<br />
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-428-sOj9SpM/TbWetSD6VDI/AAAAAAAAAxM/ipkZ3tIC8hQ/s1600/sad-little-boy-karen-santos.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://2.bp.blogspot.com/-428-sOj9SpM/TbWetSD6VDI/AAAAAAAAAxM/ipkZ3tIC8hQ/s320/sad-little-boy-karen-santos.jpg" width="231" /></a>"ഇതിനകത്ത് പുസ്ടകം ഇല്ലേ ? "<br />
അവന് തലയാട്ടി .<br />
"ദെ ഇവന് എടുത്തോണ്ട് പോവാന് തുടങ്ങുകയായിരുന്നു ( അയാള് എന്നെ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു ) ഞാന് പിടിച്ചു നിര്ത്തിയേക്കുവാ ". <br />
<br />
( ദെ മനുഷ്യ അനാവശ്യം പറയരുത് അപ്പി പാപം കിട്ടും ) ഞാന് അയാളെ നോക്കി . അയാള് ഒന്ന് കണ്ണിറുക്കി .<br />
ഞാന് അതെ എന്ന മട്ടില് നെഞ്ച് വിരിച്ചു നിന്ന് ..<br />
<br />
അയാള് അവനോടു തുടര്ന്ന് " ഇവന് ഇതൊക്കെ എടുത്ത്തിരുന്നെകിലോ , പ്രായം ഇത്രേ ഒള്ളല്ലോ നിനക്ക് അല്പം വീണ്ടുവിചാരം വേണ്ടട ? " ആ ചോദ്യം റെയില്വേ സ്റേഷന് ഒന്ന് നടുക്കി .<br />
ഒരു നിമിഷത്തെ കനത്ത നിശബ്ദതക്ക് ശേഷം ,ആ പിഞ്ചു ഹൃദയം പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു .....എങ്ങി എങ്ങി അവന് നിലവിളിച്ചു . പോലീസുകാരന്റെ കരണത്ത് ഒന്ന് പൊട്ടിച്ചാലോ എന്ന് വിചാരിച്ച നിമിഷങ്ങള് , ഇതാണോ ജനകിയ പോലിസ് ഒരു പൊടിപ്പയ്യനോട് ഇടപഴകാന് അറിയാത്ത ഇവന്മാരൊക്കെ എങ്ങനെ ബാക്കിയുള്ളവരോട് സ്നേഹത്തോടെ ഇടപ്ഴകാനാണ് . ഒടുവില് അവനു മുട്ടായിയും വെള്ളവും മേടിച്ചു കൊടുത്തു സമധാനിപ്പിച്ചിട്ടും എന്നോട് ദേഷ്യം - അവന്റെ ബാഗ് കൊണ്ട് പോകാന് വന്ന കള്ളനല്ലേ ....ഭഗവാനെ ഇതിലും നല്ലത് ചോറ് പൊതി റെയില്വേ പാളത്തില് ഇട്ടതിനുള്ള പെറ്റിയായിരുന്നു. <br />
<br />
</div>newhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-61126480449084897102011-04-02T08:57:00.000-07:002011-04-02T12:58:58.262-07:00ജയ് ഹനുമാനും ശക്തിമാനും പിന്നെ സച്ചിനും<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-unjHHB2L6c8/TZdGEu_vFWI/AAAAAAAAAvE/uz1wtAhkzmU/s1600/photo_1283923917796-1-0.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="216" src="http://3.bp.blogspot.com/-unjHHB2L6c8/TZdGEu_vFWI/AAAAAAAAAvE/uz1wtAhkzmU/s320/photo_1283923917796-1-0.jpg" width="320" /></a>ഈ തലക്കെട്ട് തന്നെ ധാരാളം നിങ്ങളെ ആ കാലത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോകാന് . എന്റെ സ്കൂള് വിദ്യാഭ്യാസം തുടങ്ങുന്നതിനു മുന്പേ , ഞങ്ങള് പത്തിരുപതോളം പിള്ളാരുണ്ടായിരുന്നു . അതില് ഏറ്റവും ചെറിയ കുട്ടികള് ഞങ്ങള് രണ്ടു പേര് .<br />
സച്ചിന്റെ കളിയും കണ്ടു , ഓലമടല് വെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ ബാറ്റിനു മുകളില് M.R.F എന്നും എഴുതി രാവിലെയിറങ്ങും . ഉച്ചയ്ക്ക് ചോറാകുമ്പോള് അമ്മ വിളി തുടങ്ങും , അത് മിക്കവാറും എനിക്ക് ബാറ്റിങ്ങിന് അവസരമാകുമ്പോഴാകും . മിക്കപ്പോഴും രണ്ടു രണ്ടാരയാകും ചോറുണ്ണാന് , ചെറിയ കുട്ടി ആയതു കൊണ്ട് ഇപ്പോഴും അവസാന ബാറ്റ്സ്മാന് ഞാനാകും . ഞാന് ബാറ്റു ചെയ്യുമ്പോള് ചേട്ടന്മാര് പതുക്കെയാണ് ബൌള് ചെയ്യുന്നത് , അത് മാത്രമോ എനിക്ക് ഒരു റണ്ണറും ഉണ്ടാകും .<br />
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-_NfqiapVkP8/TZdGTRB7jAI/AAAAAAAAAvc/XtWtKBxVmnM/s1600/Sachin_Tendulkar_World_Record_200_Runs_in_ODI.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://4.bp.blogspot.com/-_NfqiapVkP8/TZdGTRB7jAI/AAAAAAAAAvc/XtWtKBxVmnM/s320/Sachin_Tendulkar_World_Record_200_Runs_in_ODI.jpg" width="273" /></a><br />
വമ്പനടികള് പലപ്പോഴും താഴെ വീട്ടിലെ ഓടോ , അങ്ങേ വീട്ടിലെ ജനലോ പൊട്ടിച്ചിരിക്കും , പിന്നെയൊരു നെട്ടോട്ടമായിരിക്കും . അല്പ സമയത്തേക്ക് അവിടെ ഒരാളനക്കവും കാണില്ല . വീണ്ടും ശക്തമായി തിരിച്ചു വരും . റബറിന്റെ ചില്ലുകള് പലപ്പോഴും തല്ലിത്തകര്ക്കും , അമ്മുമ്മ പള്ള് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഓടി വരും .<br />
വൈകിട്ട് അഞ്ചു അഞ്ചരയോടെ തിരികെ വീട്ടിലെത്തുമ്പോള് വിയര്ത്തു കുളിച്ചിരിക്കും , ദേഹത്ത് എവിടയെങ്കിലും മുറിവോ ചതവോ ഉറപ്പു . ഒരു കാലത്ത് കൂട്ടത്തില് എന്റെ കൈയില് ആയിരുന്നു ഏറ്റവും നല്ല ബാറ്റുണ്ടായിരുന്നത് . ഒരു വട്ട മരം വെട്ടിയപ്പോള് അച്ഛന് അത് കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കി തന്നത് . എമണ്ടന് ഒരെണ്ണം , അത് കൊണ്ട് ഒന്ന് തൊട്ടാല് മതി ബോള് ബൌണ്ടറി കടക്കും .<br />
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-iFemDi7K_lg/TZdGHaaTLII/AAAAAAAAAvI/B9agn_Ef2iA/s1600/13.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-iFemDi7K_lg/TZdGHaaTLII/AAAAAAAAAvI/B9agn_Ef2iA/s1600/13.jpg" /></a>കൊയ്ത്തു കഴിഞ്ഞ സമയം ആണെങ്കില് വയലായിരിക്കും ഞങ്ങളുടെ പ്ലേ ഗ്രൌണ്ട് .ഞങ്ങളെ പേടിച്ചു ചില വീട്ടുകാര് വയലില് പശുവിനെ കൊണ്ട് കെട്ടുമായിരുന്നു . ബോളെടുക്കാന് ചെന്ന് പുളവനും തവളയും യഥേഷ്ടം വിഹരിക്കുന്ന തോട്ടില് മുങ്ങിയത് മറ്റൊരോര്മ്മ .<br />
<br />
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-Piud2XS0oWM/TZdGJlyfwpI/AAAAAAAAAvM/J3EiuLlpKcI/s1600/24tt6.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-Piud2XS0oWM/TZdGJlyfwpI/AAAAAAAAAvM/J3EiuLlpKcI/s1600/24tt6.jpg" /></a> അക്കാലത്ത് ആരാധനയോടെ കണ്ടിരുന്ന ഒരുപാട് അമാനുഷ്യകരുണ്ട് . ശനിയാഴ്ച വൈകുന്നേരങ്ങളില് എത്തുന്ന ജയ് ഹനുമാനും , ഞായറാഴ്ച ഉച്ചകളില് എത്തുന്ന ശക്തിമാനും അവയില് പ്രമുഖര് . ശനിയാഴ്ച രാത്രിയില് ജയ് ഹനുമാന് കാണാന് ഞാനും ചേച്ചിയും അങ്ങേ വീട്ടിലേക്കു ഒരോട്ടമാണ് , അമ്മുമ്മയാണ് മിക്കവാറും ഞങ്ങളെ തിരികെ കൊണ്ട് വിടുക . ജയ് ഹനുമാന് കാണാന് കൂപ്പുകൈയോടെ അമ്മുമ്മ ഇരിക്കുന്നത് ഒരിക്കലും മായാത്ത ഓര്മ്മ . ഇപ്പോഴും ബ്രിട്ടാനിയയുടെ പരസ്യം കാണുമ്പോള് ജയ് ഹനുമാന് ഓര്മ്മ വരും .<br />
ശക്തിമാന് കണ്ടു മുകളിലേക്ക് കൈയുയര്ത്തി പിടിച്ചു ഒരു കറക്കമാണ് ..... പിന്നെ ശക്തിമാന് ആയിക്കഴിഞ്ഞു .<br />
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-z23fAVjEiho/TZdGQsPY-aI/AAAAAAAAAvY/F2j50wxIVvY/s1600/Mayavi-balarama-3D.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-z23fAVjEiho/TZdGQsPY-aI/AAAAAAAAAvY/F2j50wxIVvY/s1600/Mayavi-balarama-3D.jpg" /></a>മായാവിയും , കപീഷും , കാലിയയും,ഡിങ്കനും , നമ്പോലനുമോക്കെയാണ് മറ്റുള്ള അമാനുഷ്യകര് .<br />
<br />
കൂടെ കളിക്കാനുണ്ടായിരുന്ന ചേട്ടന്മാര് പലരും ഉപരിപറനത്തിനു പലയിടത്തായി ചേക്കേറിയപ്പോഴാണ് ഞാന് ടി.വിക്കും കമ്പ്യുട്ടറിനും മുന്നിലേക്ക് ഞാന് ചുരങ്ങിയത്.<br />
<br />
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-uXmqrvDuIK0/TZdGOXDxAtI/AAAAAAAAAvU/iNuFQZ5lek4/s1600/pic.php.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-uXmqrvDuIK0/TZdGOXDxAtI/AAAAAAAAAvU/iNuFQZ5lek4/s1600/pic.php.jpg" /></a>ഒരു വേനല്ക്കാലം കൂടി വന്നെത്തിയിരിക്കുന്നു , സ്വന്തം വീടിന്റെ മുറ്റത്തുകൂടി ഇറങ്ങി കളിക്കുന്ന പിള്ളാരെ ഇന്ന് ഇവിടെ കാണാനില്ല . ഇനിയൊരിക്കല് കൂടി കാണാന് കഴിയുമോ അത് പോലുള്ള ഒരു വേനല്ക്കാലം അറിയില്ല .<br />
<br />
<br />
സച്ചിനില് തുടങ്ങിയതാണ് ഓര്മ്മകള് ഒരൊഴുക്കു പോലെ എന്തൊക്കയോ കടന്നു വന്നു ..... കാട് കയറിയെങ്കില് ക്ഷമിക്കുക </div>newhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-35449648960014541902011-03-31T19:19:00.000-07:002012-01-09T17:36:59.510-08:00ആത്മാംശം ഉള്ള കൃതി<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-cbaENgeJPxQ/TZU1orKRGQI/AAAAAAAAAtY/gV6KOy8o95A/s1600/stock-vector-poor-man-selling-38302189.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://2.bp.blogspot.com/-cbaENgeJPxQ/TZU1orKRGQI/AAAAAAAAAtY/gV6KOy8o95A/s320/stock-vector-poor-man-selling-38302189.jpg" width="306" /></a></div>
<a href="http://4.bp.blogspot.com/_YzYL8msZHq0/TNOXLpSswfI/AAAAAAAAASM/WayywPhKXP4/s1600/Open-book-001.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br />
</a><br />
മികച്ച നോവലിനുള്ള പുരസ്കാരവും വാങ്ങി മടങ്ങുമ്പോള് ആരോ തന്നെ പിന്തുടരുന്നതായി ദാസന് തോന്നി , അയാള് നടത്തത്തിനു വേഗത കൂട്ടി . വീട്ടിലെത്തി ഒന്ന് കുളിച്ചു ചോറും ഉണ്ട്ട് നീണ്ട നിവര്ന്ന് കിടന്നു .കണ്ണുകള് പതിയെ അടഞ്ഞു .<br />
പിന്തുടര്ന്ന് വരുന്ന മനുഷ്യന്റെ മുഖം കൂടുതല് വ്യക്തമാകുന്നു . എവിടയോ കണ്ട മറന്ന മുഖം . പുരസ്കാരദാന ചടങ്ങിലും ഇയാള് ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ . പൊടി മീശ ,കുഴിഞ്ഞ കണ്ണുകള് , പാറി പറക്കുന്ന് തലമുടി , മുഷിന്ജ് ഷര്ട്ടും മുണ്ടും . "വേലായുധന് കുട്ടി " ദാസന് പിറുപിറുത്തു .<br />
"നീ എന്തിനാണ് എന്നെ പിന്തുടരുന്നത് "<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/_YzYL8msZHq0/TNOXL7isAyI/AAAAAAAAASU/dCWIraBLt_Y/s1600/book.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="267" src="http://1.bp.blogspot.com/_YzYL8msZHq0/TNOXL7isAyI/AAAAAAAAASU/dCWIraBLt_Y/s320/book.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
"നിങ്ങള് , നിങ്ങള് ആത്മവഞ്ചകനാണ് " ദേഷ്യവും വിഷമവും കലര്ന്ന് സ്വരത്തില് വേലായുധന് കുട്ടി പറഞ്ഞു .ദാസന് ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്ന് .<br />
"പുരസ്കാരദാനച്ചടങ്ങില് താങ്കള് പ്രസംഗിക്കുന്നത് ഞാന് കേട്ടു , ഈ നോവല് നിങ്ങളുടെ തന്നെ ജീവിതം ആണെന്ന് . വേലായുധന് കുട്ടി നിങ്ങള് ആണെന്ന് . കുറെയധികം അറിവും നല്ല സ്വഭാവങ്ങളും നിങ്ങളെനിക്ക് നല്കി , പക്ഷെ പരാധീനതകിലൂടയും അവഗണനകിലുടയുമാണ് ഞാന് കടന്ന് പോയത് . ഒടുവില് പ്രണയിച്ച് പെണ്കുട്ടിയും കൈ വിട്ടപ്പോള് ഒരു കുന്നിനു മുകളില് എന്നെ കൊണ്ട്ട് നിര്ത്തി നിങ്ങള് ഒന്നും പറയാതെ പിന്വാങ്ങി . ഇതായിരുന്നോ നിങ്ങളുടെ ജീവിതം ..... എഴുതിയ കൃതികള് എല്ലാം ആസ്വാദകഹൃദയങ്ങള് കിഴടക്കി ..ഉന്നതങ്ങളിലേക്ക് മാത്രം സഞ്ചരിക്കുന്ന നിങ്ങളും ,പ്രതിക്ഷകളത്രയും നഷ്ടപെട്ട്ട് നിലം പതിച്ച ഞാനും എങ്ങനെ സമന്മാരകും . ആരാധകരെ കൈയിലെടുക്കാന് പറഞ്ഞതാകും ഇല്ലെ ആ വാചകങ്ങള് .മനസാക്ഷിയെ വഞ്ചിച്ച് എങ്ങനെ ഇങ്ങനെയൊരു കള്ളം പറയാന് നിങ്ങള്ക്ക് കഴിയുന്നു " വേലായുധന് കുട്ടിയുടെ തൊണ്ട ഇടറി .<br />
"വേലായുധന് കുട്ടി അത് ......" ദാസന് കുറ്റബോധം കാരണം വാക്കുകള് കിട്ടാതെയായി .<br />
ആയാല് ഞെട്ടി എഴുന്നേട് , ജനാലയില് നിന്ന് കടന്നു വരുന്ന സൂര്യരശ്മികള് ആ ഇരുട്ട മുറിയില് പ്രകാശം പരത്തുന്നത് പോലെ ദാസന്റെ മനസ്സില് വേലായുധന് കുട്ടിയുടെ വാക്കുകള് പ്രതിധ്വനിക്കുന്നു . അയാള് മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് മേശക്കരുകിലെക്ക് നടന്നു അവിടെ വച്ചിരുന്ന തന്റെ നോവല് എടുത്ത് താളുകള് മറിച്ചു , അതില് വരച്ചിട്ടിരിക്കുന്ന വേലായുധന് കുട്ടിയുടെ രേഖാചിത്രം അയാള് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി ആ കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയിരിക്കുന്നു. </div>newhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-48217582494815934442011-03-10T07:58:00.000-08:002011-03-10T08:06:35.588-08:00ശവപ്പറമ്പ്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://lh4.googleusercontent.com/-gWC_yLY4Kdo/TXj0kvQlYxI/AAAAAAAAAsE/ToaJtgs1PZM/s1600/shavapparambu.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="185" src="https://lh4.googleusercontent.com/-gWC_yLY4Kdo/TXj0kvQlYxI/AAAAAAAAAsE/ToaJtgs1PZM/s200/shavapparambu.jpg" width="200" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
അതിവേഗം പോയാ ശകടം <br />
വഴിയില് നിണമായി ഒഴുകും നേരം .<br />
<br />
ഒരു ജീവന് പിടയുന്നിതാ , <br />
ഒരിറ്റു ദാഹജലത്തിനായി .<br />
<br />
കണ്ണ് തുറന്നു നടന്നവര് ,<br />
പലതും കണ്ടില്ലെന്നു നടിപ്പു .<br />
<br />
നിര്ജ്ജീവമായി ഞാനും നീയും <br />
നമ്മളൊക്കയും നാടിനെ ശവപ്പറമ്പാക്കുന്നു. </div>newhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-66875011869370611542011-03-05T09:12:00.000-08:002012-01-09T17:33:47.057-08:00ഒളിച്ചോടിയ പയ്യന്സ്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyJEwXj3r8_43RLUjwG4rNa3XCY8n7GAQ-nXvar-NHy3jIu_7MrRXAjfEjC6pn8YG2GRVHe8d7-T9DGqLHvFiiYcfMHqyALsyTLkyZlwdoe8PSIB7GpsYNzQuwTureDYk8Y5nx7xTVaBAb/s1600/safari-running-thumb6384229.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyJEwXj3r8_43RLUjwG4rNa3XCY8n7GAQ-nXvar-NHy3jIu_7MrRXAjfEjC6pn8YG2GRVHe8d7-T9DGqLHvFiiYcfMHqyALsyTLkyZlwdoe8PSIB7GpsYNzQuwTureDYk8Y5nx7xTVaBAb/s320/safari-running-thumb6384229.jpg" width="214" /></a>എന്റെ ജീവിതത്തിലെ സംഭവബഹുലമായ നിമിഷങ്ങളില് ഒന്നാണ് ഞാന് ഇവിടെ എഴുതാന് പോകുന്നത് .ഈ സംഭവം ആദ്യം വിശ്വസിക്കാന് നിങ്ങള്ക്ക് പാട് കാണും . പക്ഷെ എന്റെ കൂട്ടുകാര്ക്ക് എന്നെ ( അരക്കിറുക്കന് ) എന്ന് നല്ല പോലെ അറിയാമെന്നുള്ളത് കൊണ്ട് വിശ്വസിക്കും .<br />
സിനിമ എന്ന് പറയുന്നത് എനിക്ക് ഒരു തരാം ഭ്രാന്താണ് , അതിനായി എന്തും ചെയ്യും . ഇത് അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു സംഭവമാണ് . പ്ലസ് വണ് കാലഘട്ടം ,(ഈ പ്രാന്ത് മൂത്ത് അമ്പതോളം സിനിമകള് ക്ലാസ് കട്ട് ചെയ്തു കണ്ടു പ്ലസ് വണ്ണിലും ടൂവിലുമായി ) എന്റെ വീട്ടില് നിന്നും ഏതാണ്ട് പതിമൂന്നു കിലോമീറ്റര് ദൂരം ഉണ്ട് സ്കൂളിലേക്ക് . ആ സമയം തന്നെയാണ് എന്ട്രന്സ് കോചിന്ഗിനു കൊണ്ട് ചേര്ത്തത് . അതും ആകെ കിട്ടുന്ന ഞായറാഴ്ച അവധി ദിവസം . ഏതാണ്ട് പതിനേഴു കിലോമീറ്റര് പടിഞ്ഞാറോട്ട് പോകണം ടാണ്ടെം എന്നാ എന്ട്രന്സ് കോച്ചിംഗ് സെന്റരിലേക്ക് . അതായത് സ്കൂളും കോച്ചിംഗ് സെന്ററും തമ്മില് ഏതാണ്ട് മുപ്പതു കിലോമീറ്റര് ദൂരമുണ്ടെന്നു സാരം . ഈ ദൂരത്തിനു ഈ സംഭവുമായി നല്ല ബന്ധമുണ്ട് .<br />
<br />
ആദ്യ രണ്ടുമൂന്നു കോച്ചിംഗ് ക്ലാസ്സുകളില് കയറിയതൊഴിച്ചാല് ബാക്കിയെല്ലാ ദിവസവും ഒരു ഇരുപതു രൂപ കൂടി കൈയില് കരുതും , ഒരു സിനിമ കാണാന് . ഇങ്ങനെ കോച്ചിംഗ് ക്ലാസ്സുകളുടെ പേരില് ഞാന് കുറെ സിനിമകള് കണ്ടു നടന്നു . അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം , കൈയില് ആകെ ഒരു പത്ത് രൂപ എക്സ്ട്ര , തിരിച്ചു വരാനുള്ള പത്തുരൂപയും അതിനോടൊപ്പം ഉണ്ട് . അത് കൊണ്ട് സിനിമ കണ്ടാല് തിരിച്ചു വരാനുള്ള കാശ് കൈയില് ഉണ്ടാവില്ല . പതിയെ സാറെന്മാര് കാണാതെ അന്നത്തെ ക്ലാസ് എന്താണെന്നു നോക്കി ഗണിതം . ഇശ്വരാ ഇതിലും ഭേദം ആത്മഹത്യ തന്നെ , നല്ല അധ്യാപകര് പഠിപ്പിച്ചിരുന്ന കാലത്ത് ഈ വിഷയം എനിക്ക് വളരെ ഇഷ്ടമായിരുന്നു എന്ന് മറക്കരുത് . ഒടുവില് വണ്ടികൂലി കൂടി എടുത്തു പടം കാണാമെന്നു നിരുപിച്ചു .കണ്ടു സൊയമ്പന് പടം , ഇനിയെന്ത് ചെയ്യും .... ആരോടേലും ചോദിച്ചാലോ , വേണ്ട നാണക്കേടാ...നടക്കാം .<br />
<br />
നടന്നു ! നോക്കണം , പതിനേഴു കിലോമീറ്റര് നടക്കാന് , അതും നട്ടുച്ചയ്ക്ക് . ഇപ്പൊ നിങ്ങള്ക്കും തോന്നി തുടെങ്ങി കാണും എനിക്ക് കിറുക്കാണെന്ന് . അങ്ങനെ നടന്നു ഒരു അഞ്ചു കിലോമീറ്റര് , ക്ഷീണിച്ചു ഇനി വയ്യ ( മേലനങ്ങി ഒരു പണിയും എടുക്കാത്തവനാണെന്നു ഓര്ക്കണം ) . ഇനിയെങ്കിലും ആരോടെങ്കിലും ചോദ്യച്ചേ പറ്റു . അതാ ആ ബസ് സ്റ്റോപ്പില് ഒരു ചേട്ടന് നില്ക്കുന്നു .<br />
<br />
" ചേട്ടാ ഒരു ആറ രൂപയുണ്ടോ എടുക്കാന് ? "<br />
<br />
അയാള് പോക്കറ്റില് കൈയിട്ടു കൊണ്ട് തന്നെ " എന്തിനാ മോനെ ? "<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6ImrFilf5C3z14d4M_GQFt5YtIQ_ng44-n6dUIwa27jZca6QcnuMaRsSCSKN1xBUROO_DckEdxeRFqqlzPoUxY4AumftPbRjeIJIrgh9dFN8Pi_7spOd3358bVc35lcl1VKOW__AHcUKM/s1600/Scared_3_tnb.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6ImrFilf5C3z14d4M_GQFt5YtIQ_ng44-n6dUIwa27jZca6QcnuMaRsSCSKN1xBUROO_DckEdxeRFqqlzPoUxY4AumftPbRjeIJIrgh9dFN8Pi_7spOd3358bVc35lcl1VKOW__AHcUKM/s320/Scared_3_tnb.png" width="177" /></a>" എന്ട്രന്സ് കോച്ചിംഗ് -നു പോയിട്ട് വരുകയാ , വണ്ടിക്കൂലി കളഞ്ഞു പോയി "<br />
<br />
" എവിടാ കോച്ചിംഗ് ?"<br />
<br />
" അടൂര് " ( നില്ക്കുന്നിടത്ത് നിന്നും അഞ്ചു കിലോമീറ്റര് പിറകിലോട്ടു )<br />
<br />
" സ്കൂള് ? "<br />
<br />
" പുനലൂര് " ( നില്ക്കുന്നിടത്ത് നിന്നും ഇരുപത്തിയഞ്ച് കിലോമീറ്റര് മുന്നോട്ടു )<br />
<br />
" വീട് ? "<br />
<br />
" പത്തനാപുരം " (നില്ക്കുന്നിടത്ത് നിന്നും പന്ത്രണ്ടു കിലോമീറ്റര് മുന്നോട്ടു )<br />
ഈ സംഭാഷനത്തിനിടയില് തന്നെ അദ്ദേഹം ആറു രൂപ തന്നിരുന്നു .സ്ഥലങ്ങളുടെ ദൂര വ്യത്യാസത്തില് ഒരു പന്തികേട് അയാളുടെ മുഖത്ത് ഞാന് ശ്രദ്ധിച്ചു .<br />
<br />
" നടന്നു ആകെ ക്ഷീണിച്ചു അല്ലെ , ഇന്ന അഞ്ചു രൂപ ഒരു സോഡാ കുടിച്ചോ "<br />
<br />
വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും പുള്ളി നിര്ബന്ധിച്ചു തന്നു . ഞാന് അടുത്ത് കണ്ട ഒരു കടയില് കയറി സോഡാ കുടിച്ചു . പിറകില് എന്തോ ബഹളം , ആ എന്തായാലും കുടിച്ചിട്ട് നോക്കാം . കുടിച്ചു കാശും കൊടുത്തു തിരിഞ്ഞു നോക്കി , അതാ ആ നാട് മുഴുവന് ഇളകി നില്ക്കുന്നു . എനിക്കൊന്നും മനസിലായില്ല , കുഴിലോട്ടു കാലും നിട്ടിയിരിക്കുന്ന വല്യമ്മ മുതല് മൂക്കള ഒലിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് നില്ക്കുന്ന പേര് ചെറുക്കന്മാര് വരെ അടങ്ങുന്ന വലിയൊരു കൂട്ടം .<br />
<br />
ഒടുവില് കാര്യം പിടികിട്ടി , ഞാന് വീട്ടുകാരുമായി പിണങ്ങി വന്നതാണ് പോലും . ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടി .<br />
അല്ല അവരെ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല ഇന്നെത്താക്കളും കഷ്ടമായിരുന്നു അന്നെത്തെ എന്റെ മീശ , ഭൂതക്കണ്ണാടി വച്ചുനോക്കിയാല് കണ്ടാലായി .<br />
<br />
" പോലിസിനെ വിളി " ഒരു പേട്ടു ചെറുക്കന് ( ഒറ്റ ഞെക്കിനു അവനെ അങ്ങ് കൊന്നാലോ )<br />
" മോനെ ഇത് ഒന്നിനും പരിഹാരമല്ല " ഒരു ബുദ്ധിജീവി മാമന് ( കള്ളാ കിളവാ , ഒരെണ്ണം അങ്ങ് വച്ച് തന്നാലുണ്ടല്ലോ )<br />
<br />
അങ്ങനെ ഒരുപാട് അഭിപ്രായങ്ങള് , ഞാന് എന്ത് പറഞ്ഞിട്ടും അവര്ക്ക് വിശ്വാസം വരുന്നില്ല . ഞാന് ദയനിയതയോടെ എല്ലാവരുടെയും മുഖത്തേക്കും നോക്കി ഒരു രക്ഷയുമില്ല . <br />
<br />
" നീ വീട്ടിലോട്ടു വിളിച്ചു സംസാരിച്ചാലേ ഞങ്ങള്ക്ക് വിശ്വാസം വരൂ " ഒരാള് പറഞ്ഞു .<br />
വീട്ടുകാരറിയാതെ ക്ലാസ് കട്ട് ചെയ്തു സിനിമ കണ്ടു നടന്നവന് ഞാന് വീട്ടിലോട്ടു വിളിച്ചാല് ആകെ പൊളിയും . അവര് എന്നെയും കൂട്ടി ഒരു വീട്ടില് കയറി . സിനിമക്ക് പോയതാണെന്ന് പറഞ്ഞാല് അതിലും വലിയ പ്രശ്നം ആകും . ഹോ ദൈവമേ ഇതോ പോലൊരു അനുഭവം ശത്രുക്കള്ക്ക് പോലും ഉണ്ടാവരുതേ എന്ന് പ്രാര്ഥിച്ച നിമിഷങ്ങള് .<br />
ഒടുവില് രണ്ടും കല്പ്പിച്ചു ഞാന് എന്റെ ചോറ് പൊതി എടുത്തു കാണിച്ചു . അതേറ്റു , അതില് ഒരു ചേട്ടന് കാര്യം കുറെയേറെ മനസിലായി എന്ന് തോന്നി .<br />
<br />
" എനിക്കും പണ്ട് ഇതേ പോലെ ഒരു അനുഭവം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട് " അയാള് <br />
<br />
" അത് നീ സിനിമ കാണാന് പോയിട്ടല്ലേ , ഇവന് പഠിക്കാന് പോയതാ " അയാളുടെ അമ്മ .<br />
ഞാന് മുഖമുയര്ത്തിയില്ല , മനസില്ല് ഒരു കൊള്ളിമീന് . ഒടുവില് അവര് എന്നെ വെറുതെ വിട്ടു (ബോണസ്സും കിട്ടി ,എല്ലാവരും അഞ്ചു പത്തുമായി കുറച്ചു ചില്ലറകള് തന്നു ഒരു വലിയ സ്നേഹപ്രകടനം എന്ന് വേണമെങ്കില് പറയാം )<br />
<br />
അവര് എന്നെ ഒരു വണ്ടിയില് കയറ്റി വിട്ടു . മനസ്സില് ഒരു കുറ്റബോധം , ഞാന് പത്തനാപുരത്ത് ഇറങ്ങി കൈയില് മുപ്പതു രൂപയോളം ബാക്കി . അടുത്തുള്ള തീയറ്ററില് ലാലേട്ടന്റെ പടം . ഒന്നും നോക്കിയില്ലാ കയറി അതും കണ്ടിട്ടാ അന്ന് ഞാന് മടങ്ങിയത് .<br />
<br />
<b>ലേബല് ( തല്ലേണ്ടമ്മാവാ ഞാന് നന്നാവില്ലാ )</b></div>newhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-6355850935315797792011-02-26T08:06:00.000-08:002012-01-09T17:32:03.201-08:00ഒരു വിശ്വസാഹിത്യകാരന്റെ ജനനവും മരണവും<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNNvp5g8JHkcrH_7M0Fu2pRR8ixaG4WeNppwYurIG4wrpLelfmDYjuQbJELI96j9BHc_kR_hAv3y4EWrdLtpy2D_rpJ3qDfpft_CA_eiZjiS_Ar9jcyh6pw_B5XMtVgml-VY0rIezhwmAa/s1600/three-students-sitting_%257Ecar0125.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNNvp5g8JHkcrH_7M0Fu2pRR8ixaG4WeNppwYurIG4wrpLelfmDYjuQbJELI96j9BHc_kR_hAv3y4EWrdLtpy2D_rpJ3qDfpft_CA_eiZjiS_Ar9jcyh6pw_B5XMtVgml-VY0rIezhwmAa/s1600/three-students-sitting_%257Ecar0125.jpg" /></a></div>
ശാസ്ത്രമേളയുടെ തിരക്കിനിടയിലാണ് അദ്ധ്യാപകന് ആ കാര്യം പറഞ്ഞത് " കഥ രചന മത്സരത്തിനു പേര് ഉടന് കൊടുക്കുക യുവജനോത്സവം അടുത്താഴ്ചയാണ് "<br />
ഒന്ന് പയറ്റി നോക്കിയാലോ , മറ്റു മത്സരങ്ങളെ പോലെ അല്ല കഥാരചന . എന്ത് ചെയ്താലും അവ വിധികര്ത്താക്കള് മാത്രമേ കാണു. അത് മാത്രമല്ല മങ്ങിയ പ്രതിച്ഛായ ഒന്ന് മിനുക്കിയെടുക്കയുമാവാം .അവന് എഴുന്നെറ്റപ്പോള് ക്ലാസ് നിശബ്ദം , എല്ലാവരുടെയും കണ്ണുകളില് അത്ഭുതം . പേര് കൊടുത്തു തിരിച്ചു വന്നിരുന്നപ്പോള് വല്ലാത്തൊരു അനുഭുതി . ചുറ്റുമുള്ളവരുടെ ഉയരം കുറയുകയാണോ ? അതോ ഏതാണ്ടെ ഉയരം കൂടുകയോ ? ഇതാ ഒരു വിശ്വസാഹിത്യകാരന് ജനിക്കുകയായി , ആശയത്രിവിക്രമന് , കാല്പനികത നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന ഭൂപ്രകൃതിയുടെ ഉടയോന് . മനസ്സില് തന്നെക്കുറിച്ചുള്ള വിശേഷണങ്ങള് ഒരു കൊട്ടാരം കെട്ടാന് അവന് വാക്കുകള് പരതി.ആതിരയുടെയും , ലക്ഷ്മിയുടെയും വന്ദനയുടെയും കണ്ണുകളില് ബഹുമാനമോ ? അതിനുമപ്പുറമോ ?<br />
ഛെ ! കഥാപാത്രത്തിന്റെ പേര് പറഞ്ഞില്ലലോ , മ് മ് ........ ബാലു . നമുക്കിവന് ബാലു എന്ന് വിളിക്കാം .ബാലു തലയുയര്ത്തി പിടിച്ചു അല്പം പുച്ഛത്തോടെ ച്ചുട്ടുമിരുന്നവരെ നോക്കി . വീട്ടിലെത്തുന്നിടം വരെ അങ്ങനെ തന്നെ ശ്വാസം പിടിച്ചിരുന്നു .<br />
" അമ്മെ ഞാന് കഥരച്ചനയ്ക്ക് പേര് നല്കി "<br />
" നീ എന്തേലും ചെയ് , നിക്കറും യുണിഫോമും അഴിച്ചു വാലെകോലെ ഇടാതെ വെള്ളത്തില് കുതിര്ത്ത് വയ്ക്ക് "<br />
ശ്ശെടാ , ഈ നാട്ടിലെ ജനങ്ങള് മൊത്തം ഇങ്ങനെ ആണെല്ലോ . ഒരു എഴുത്തുകാരന് എന്തെങ്കിലും മതിപ്പുണ്ടോ എന്ന് നോക്കണേ . ഒരിക്കല് ഈ നാട് എന്നെ തിരിച്ചറിയും .പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ പിരുപിരുത്ത് കൊണ്ട് മുറിയിലേക്ക് നടന്നു .<br />
<div style="text-align: center;">
...............................................................................</div>
<div style="text-align: justify;">
യുവജനോത്സവം അടുക്കുന്തോറും മനസിന് വല്ലാത്ത വിമ്മിഷ്ടം , ഒരു പിരിമുറുക്കം . ഒരുമാതിരി പരീക്ഷയെ അഭിമുഖികരിക്കുന്ന പോലെ . കൈയില് കിട്ടിയ പുസ്തകങ്ങള് എല്ലാം ഒന്നൊഴിയാതെ എല്ലാം വായിച്ചു . ചില കടിച്ചാല് പൊട്ടാത്ത വാക്കുകളും വരികളും പത്ത് പതിനഞ്ചു തവണ എഴുതി മനപ്പാഠം ആക്കി . എന്നിട്ടും ഓര്മ്മയില് നില്ക്കാത്തവ ഒരു തുണ്ട് കടലാസ്സിലേക്ക് പകര്ത്തിയാലോ എന്ന് വരെ ചിന്തിച്ചു . ഒടുവില് ആ സുദിനം സമാഗതമായി , ഏതാനും നിമിഷങ്ങള്ക്കുള്ളില് ആ വിശ്വസാഹിത്യകാരന് , ആശയത്രി ....ആശയത്രി ... ഛെ മറന്നു .. ആ പോട്ടെ ആ മഹാ പ്രസ്ഥാനം ജന്മം കൊള്ളുകയായി . ബാലു മത്സരം നടക്കുന്ന ക്ലാസ് മുറിയില് ചെന്നിരുന്നു, തൊട്ടപ്പുറത്തെ ബഞ്ചില് വിഷ്ണു ഇരിക്കുന്നു . ഇവന് വല്ല വാര്ക്കപണിക്കും പോക്കുടെ എന്നോട് മത്സരിക്കാന് വന്നിരിക്കുന്നു ഹും .</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi0BlyirIG_PB58H7DxmjjTzXRXwchuI8dWjrM2c4kg4Q3Apcibg9CPxJ68zHTGzEZ5Nfsf1_zgLJMZC1ZmKIQd_247-H737L8mrTbk8GpM6jm_71mB9fT0D2anQqgb7yiDJQeqhGv59oq/s1600/write.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi0BlyirIG_PB58H7DxmjjTzXRXwchuI8dWjrM2c4kg4Q3Apcibg9CPxJ68zHTGzEZ5Nfsf1_zgLJMZC1ZmKIQd_247-H737L8mrTbk8GpM6jm_71mB9fT0D2anQqgb7yiDJQeqhGv59oq/s320/write.jpg" width="204" /></a>അധ്യാപാന് വന്നു വിഷയം പറഞ്ഞു " മരുഭുമിയിലെ യാത്രക്കാര് " വിഷയം പറഞ്ഞതും ബാലു പേനയുമായി മുന്നോട്ടഞ്ഞു പേപ്പറില് 'ഒ' എന്നെഴുതി പിന്നെ നിവര്ന്നിരുന്നു ആലോചിച്ചു " മരുഭുമി , യാത്രക്കാര്.... വായിച്ച കഥകളില് ഒന്നും മരുഭുമി പസ്ച്ചത്തലമാവിന്നല്ലലോ . എന്തിനാണ് ഞാന് 'ഒ ' എന്നെഴുതിയത് . ഈശ്വര ഞാനെന്തു ചെയും എന്തെഴുതും " ബാലു നഖം കടിച്ചു കൊണ്ട് ചുറ്റും നോക്കി , എല്ലാവരും എഴുതി തുടങ്ങി . വിഷ്ണുവിന്റെ പേപ്പറില് ആശയ പ്രളയം ആണെന്ന് തോന്നുന്നു . ഒന്നെത്തി നോക്കിയാലോ , അതാ സാറ് നോക്കുന്നു . ബാലു ബദ്ധപെട്ടു ഒന്ന് ചിരിച്ചു . മനപ്പാഠം ആക്കിയ വാക്കുകളും വരികളും ഒന്നും ഓര്മ്മവരുന്നില്ല . ഒന്നുമെഴുതാതെ പേപ്പര് തിരിച്ചു കൊടുത്താല് സാറ് തെറി വിളിക്കും , നാണം കെടും .</div>
<div style="text-align: justify;">
വളരെ നേരം ഒഴിഞ്ഞ പേപ്പറുമായി ബാലു ഇരുന്നു ഇനിയെന്താണ് വഴി . ഒടുവിലൊരു വഴി തുറന്നു കിട്ടി . തലേന്ന് കണ്ട ഏതോ സിനിമയുടെ കഥ ഒരു തുടര്ച്ചയുമില്ലാതെ എഴുതിപ്പിടിപ്പിച്ചു പേപ്പര് തിരിച്ചു കൊടുത്തപ്പോള് കൈ വിറച്ചു . സാര് സംശയത്തോടെ അവനെ നോക്കി . അത് കണ്ടിട്ടും കാണാത്തെ പോലെ അവന് നടന്നു . വെളിയിളിരങ്ങിയപ്പോഴേക്കും അവന് വിയര്ത്തു കുളിച്ചിരുന്നു . ആ വിയര്പ്പില് ഒരു വിശ്വസാഹിത്യകാരന്റെ മുഖംമൂടി ഒലിച്ചു പോകുന്നത് പക്ഷെ ആരും ശ്രദ്ധിച്ചില്ലാ.</div>
<div style="text-align: justify;">
(ലേബല് : ബാലുവും ഞാനുമായി എന്തേലും സമാനതകളുണ്ടെങ്കില് അത് യാദ്രിചികം മാത്രം )</div>
</div>
<script type="text/javascript">
<!--
google_ad_client = "pub-1850324643479025";
/* 300x250, created 2/27/11 */
google_ad_slot = "8392473365";
google_ad_width = 300;
google_ad_height = 250;
//-->
</script><br />
<script src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js" type="text/javascript">
</script></div>newhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-29531332447238807632011-01-05T02:02:00.000-08:002011-01-05T02:02:03.414-08:00സഹാമുറിയനെഴുതിയ കത്ത്To<br />
ഗോവിന്ദന് കുട്ടി <br />
റൂം നന്പര് 206<br />
വൃന്ദാവന് ഹോട്ടല് <br />
from <br />
വിക്രം കൃഷ്ണ<br />
റൂം നന്പര് 206<br />
വൃന്ദാവന് ഹോട്ടല്<br />
<br />
പ്രിയ സഹമുറിയ ,<br />
<a href="http://3.bp.blogspot.com/_YzYL8msZHq0/THS6p4GpJlI/AAAAAAAAAO0/SjiqPRaz530/s1600/TN_money_021.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/_YzYL8msZHq0/THS6p4GpJlI/AAAAAAAAAO0/SjiqPRaz530/s320/TN_money_021.jpg" /></a> നിങ്ങള് എന്തിനാണ് ഇത്രമാത്രം ഇന്ലെന്റുകള് കൊണ്ട് നടക്കുന്നത് ? ഉത്തരം ഞാന് പ്രതിക്ഷിക്കുന്നില്ലാ . ഇത്രയും ഇന്ലെന്റുകള് കണ്ടപ്പോള് ഒന്ന് ചോദിച്ചു എന്നെ ഒള്ളു . ഒരു തരത്തില് എനിക്കത് ഉപകാരപ്രദമായി . അത് കൊണ്ടാണെല്ലോ ഇപ്പൊ തനിക്കു ഇങ്ങനെ ഒരു കത്ത് എഴുതാന് കഴിഞ്ഞത് . ഇന്നലെ വൈകിട്ട് നമ്മള് പരിചയപ്പെട്ടപ്പോള് മുതല് ഞാന് താങ്കളുടെ വിശേഷങ്ങ്ങ്ങള് കേട്ട് , പക്ഷെ ഒരിക്കല് പോലും എന്റെ കാര്യങ്ങ്ള് താങ്കള് തിരക്കിയില്ലാ . <br />
<span id="goog_320003561"></span><span id="goog_320003562"></span> ഇപ്പൊ തോന്നുന്നുണ്ടാവും അത് പറയാന് വേണ്ടിയാണ് ഈ കത്ത് എഴുതുന്നത് എന്ന് , അല്ലാ . പിന്നെന്തു എന്ന് പറയാം അതിനു മുന്പ് , താങ്കള് ജീവിതത്തില് ഒരിക്കല് പോലും വിഷമിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു . പക്ഷെ ഞാനോ സന്തോഷം എന്തെന്ന് അറിയാത്തവനും . ഇങ്ങനെ തമ്മില് വൈരുധ്യങ്ങ്ങ്ങള് മാത്രമുള്ള നമ്മള് എന്തിനു പരിചയപ്പെട്ടു എന്ന് എനിക്ക് മനസിലാകുന്നില്ലാ .<br />
<br />
<br />
<br />
എന്നെ ഏറ്റവും അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയത് മറൊരു കാര്യമാണ് , എന്ത് ധൈര്യത്തിലാണ് നിങ്ങള്ക്ക് അപരിചിതമായ ഈ നാട്ടില് , ഭാഷ പോലും അറിയാതെ ജോലിക്ക് ~ വേണ്ടി ഇത്രയും കാശുമായി ഒറ്റക്ക് വന്നത് ?<br />
<a href="http://www.desicomments.com/" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="Let me brush" src="http://www.desicomments.com/dc1/01/68462/68462.gif" /></a> നിങ്ങള് ഒരു വിശാലമനസ്കന് ആയതു കൊണ്ട് ഞാന് ഇപ്പൊ പറഞ്ഞതിന്ടെ അര്ഥം മനസിലായി കാണില്ലാ . ആ പണം ഞാന് എടുക്കുന്നു ,ഇത്രയും പണം എന്റെ തോല് സഞ്ചിയില് കൊണ്ട്ട് ~ പോകാന് പാടില്ല അത് കൊണ്ട്ട് ഞാന് താങ്കളുടെ സ്യൂട്ട്കേസ് കുടി എടുക്കുന്നു എന്റെയും താങ്കളുടെയും ഹോട്ടല് ബില് , തിരിച്ചു പോകാനുള്ള ട്രെയിന് ഫെയര് , റൂം ബോയിക്ക് നല്കാനുള്ള ടിപ്സ് , രാവിലത്തെ ഭക്ഷണത്തിനുള്ള പണം എന്നിവ മേശപ്പുറത്തിരിക്കുന്ന വിക്ക്സ് ഡപ്പയുടെ കീഴെ വച്ചിട്ടുണ്ട് . എന്റെ ബിസിനസ് വിജയിച്ചാല് ഉറപ്പായും എടുത്ത കാശ് ഇരട്ടിയായി തിരിച്ച് തരുന്നതാണ് . എന്റെ വിജയത്തിനായി പ്രാര്ഥിക്കുക <br />
എന്ന് സ്നേഹപൂര്വ്വം വിക്രം കൃഷ്ണ <br />
(ഒപ്പ്) newhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-36138522240765478802010-12-30T06:43:00.000-08:002010-12-30T06:44:51.868-08:00പുതിയ ആഴങ്ങള് തേടിപ്പോയ മുക്കുവന്<a href="http://1.bp.blogspot.com/_YzYL8msZHq0/TRyaPzE0WuI/AAAAAAAAAmc/VAJF4UuSECo/s1600/a-poor-mans-plight-marsha-elliott.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/_YzYL8msZHq0/TRyaPzE0WuI/AAAAAAAAAmc/VAJF4UuSECo/s320/a-poor-mans-plight-marsha-elliott.jpg" width="224" /></a>"ഉപ്പ , എനിക്കൊരു കഥ പറഞ്ഞു താ .." മൊയ്ദീന് വാശി പിടിച്ചു കരഞ്ഞു . ഉപ്പയ്ക്ക് ഒരുപാട് കഥകളറിയാമെന്നു അവന്റെ ഉമ്മ പറഞ്ഞു കൊടുത്തിട്ടുണ്ട് . രാജകുമാരന്റെയും ഭൂതത്തിന്റെയും കഥ , മരംവെട്ടുകാരന്റെയും വനദേവതയുടെയും കഥ അങ്ങനെ ഒത്തിരിയൊത്തിരി . അത് കേട്ടപ്പോ മുതല് തുടങ്ങിയതാണി ബഹളം .അഹമ്മദുട്ടി മൊയ്ദീനെ ചേര്ത്ത് പിടിച്ചു ഒരു മുത്തം കൊടുത്തു .<br />
<br />
"നുമ്മുടെ കടാപ്പുറത്ത് ഒരുപാട് സ്വപ്നങ്ങളുടെ രണ്ടു കൂട്ടുകാരുണ്ടായിരുന്നു , രണ്ടു മുക്കുവന്മാര് .എന്നും പുതിയ ആഴങ്ങള് തേടുന്ന രണ്ടു ഉറ്റചങ്ങായിമാര് . ഒരിക്കല് കടാപ്പുറത്തുന്നും ഒത്തിരി ദൂരെ , ഉള്കടലില് നിധി തേടിയവര് പോയി . മണ്ണിനും മനസിനും അതിര്ത്തി നിര്ണ്ണയിച്ച മനുഷ്യര് കടലിനും അതിര്വരമ്പ് നിര്ണ്ണയിച്ചു . പുതിയ ആഴങ്ങളുടെ ഹരങ്ങളിലേക്ക് പോയപ്പോള് അതിര്ത്തിയുടെ കാര്യം ആലോചിച്ചില്ല .<br />
<br />
കഥയുടെ ഒഴുക്ക് അറിയാതെ എവിടേയോ നിന്ന് പോയി . ശ്രീലങ്കന് നാവികസേനയുടെ കൈയില് നിന്നും കാരഗ്രഹത്തിലേക്ക് കൊണ്ട് പോകുമ്പോള് മനസും ശരിരവും മരവിച്ചു പോയിരുന്നു .ഭാഷയറിയാത്ത നാട്ടില് , നാല് ഇരുണ്ട ചുവരുകള്ക്കുള്ളില് പത്ത് വര്ഷം .<br />
<br />
ഇടയ്ക്കെങ്ങോ ജയില് ചാടാന് ശ്രമിക്കവേ പിടിക്കപ്പെട്ടു , കൊടിയ മര്ദ്ദനം . ആദ്യ നാല് വര്ഷം പരസ്പരം മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കിയിരുന്നു . ഏതോ അജ്ഞാത രോഗം പിടിപെട്ടു ചങ്ങായി പത്ത് ദിവസം കിടന്നു പുളഞ്ഞു , മരിച്ചിട്ടും രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞിട്ടാണ് ജൈയിലധിക്രിതര് ശവം എടുത്തോണ്ട് പോയത് . പിന്നെയും ആറു വര്ഷം ഏകാന്തതയുടെ പുതിയ തലങ്ങള് കണ്ടു പിടിച്ചു .കുറെ കരയുകയും കുറെ ചിരിക്കുകയും ചെയ്തു , ഒറ്റയ്ക്കല്ല എന്ന് ബോധിപ്പെടുത്താന് സ്വയം ആശ്വസിപ്പിച്ചു . ഒടുവില് കൈവിലങ്ങുകളോടെ ഇന്ത്യന് നാവികസേനയ്ക്ക് കൈമാറി . സ്വന്തം നാട്ടില് ഒരപരാധിയെ പോലെ നിന്നു. കെട്ടിയോളേം പിള്ളേരേം കാണാന് ഓടി വന്നപ്പോ , പിള്ളേര്ക്ക് ഓര്മ്മ പോലുംമില്ല ഈ ഉപ്പയെ . കൈകുഞ്ഞയിരിക്കുമ്പോ പോയതാ.അഹമ്മദുട്ടിയുടെ കണ്ണുകള് ഈറനണിഞ്ഞു.<br />
<br />
" മ് മ് , ബേറെ കഥ പറ . ഇക്കഥ കൊള്ളൂല്ല " മൊയ്ദീന് ചിണുങ്ങി .<br />
പത്ത് വര്ഷത്തെ കാരഗ്രഹവാസം കൊണ്ട് അയാളുടെ മോഹങ്ങളും സ്വപ്നങ്ങളും സ്വരു കൂട്ടി വച്ചിരുന്ന കഥകളും എല്ലാം എവിടോ നഷ്ടപെട്ടിരുന്നു . പറയാന് ഒരു കഥ മാത്രമേ മനസ്സില് ഒള്ളു . " പുതിയ ആഴങ്ങള് തേടാന് കൊതിച്ചു , ഏകാന്തതയുടെ വിഴുപ്പുകള് ചുമക്കുന്ന ചുമട്ടുകാരനായ മുക്കുവന്റെ കഥ ". സംഭവബഹുലമായ ഭൂതകാലത്തിന്റെയും ശൂന്യമായ ഭാവിയുടെയും തിരമാലകള് അയാളുടെ മനസ്സില് ആഞ്ഞടിച്ചു . അപ്പോഴും മൊയദീന് ഇതൊന്നും മനസിലാവാതെ രാജകുമാരന്റെയും ഭൂതത്തിന്റെയും കഥയ്ക്ക് വേണ്ടി വാശി പിടിച്ചു കരഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരുന്നുnewhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-51970055727446717742010-12-17T06:15:00.000-08:002010-12-19T01:16:31.406-08:00രാജയോഗം<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_YzYL8msZHq0/TQtwGT-pkiI/AAAAAAAAAgc/DcrTceYohrg/s1600/old-cowboy-thumb5638694.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://2.bp.blogspot.com/_YzYL8msZHq0/TQtwGT-pkiI/AAAAAAAAAgc/DcrTceYohrg/s320/old-cowboy-thumb5638694.jpg" width="194" /></a></div>വാഹനങ്ങളുടെ മൂളലും ശബ്ദവും മറ്റും കേട്ടാണ് വേലു എഴുന്നേറ്റത് . നേരം ശരിക്കും പുലര്ന്നിരിക്കുന്നു . ഒടിഞ്ഞു കുത്തി ചാക്കിനകത്തെക്ക് ശരണം പ്രാപിക്കുമ്പോഴും അയാളുടെ തല പുറത്തേക്ക് തള്ളിയിരിക്കും . ചുറ്റും നടക്കുന്നത് ഉറങ്ങുകയാണെങ്കില് കുടി അയാള്ക്ക് മനസിലാകും. പക്ഷെ ഇന്നെന്തോ അയാള് ശരിക്കും ഉറങ്ങിപ്പോയി .<br />
വേലു സാവധാനം ചാക്കില് നിന്നും ഇറങ്ങി , അത് ചുരുട്ടി എടുത്തു കക്ഷത്തില് വച്ചു . പതുക്കെ നടന്നു , പോക്കറ്റിലെ നാണയത്തുട്ടുകളില് അയാള് മുറുക്ക പിടിച്ചു <span class="fullpost"> , പത്ത് റുപ്പിക കാണും . താമസിച്ചെഴുന്നെറ്റതു കൊണ്ട് പ്രാതല് ഒഴിവായിക്കിട്ടി ഇനി ആകെയുള്ളത് ഉച്ചയുണ് മാത്രമാണ് . സൂര്യന് ഉച്ചിയിലെത്താറായിട്ടില്ലാ , അല്ല ഉച്ചയായിട്ടും കാര്യമില്ല . ആലോഴിയുംപോഴാനു തനിക്കു ഹോട്ടലുകളില് ഭക്ഷണം . വേലുവിനും അത് തന്നെയാണ് ഇഷ്ടം , തന്റെ സാമിപ്യം കൊണ്ട് ആരും അറപ്പോടെയും വെറുപ്പോടെയും ഭക്ഷണം കഴിക്കരുത് .<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">വേലു നടന്നു നടന്നു ഒരാളൊഴിഞ്ഞ തട്ടുകടയ്യക്ക് മുമ്പില് സ്ഥാനം പിടിച്ചു . കുറെ നേരം കുടി നോക്കി നിന്നതിനു ശേഷമാവാം കടയില് കയറുന്നത് . സമിപത്തായി " ഭൂതം , ഭാവി , വര്ത്തമാനം " എന്ന ബോര്ഡിനു കിഴെ ഒരു കാവി വസ്ത്രധാരി ഇരിക്കുന്നു .വേലു അവിടെ കുത്തിയിരുന്നു അയാളെയും അയാളുടെ അടുത്ത് വരുന്ന ആള്ക്കാരെയും ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു .</div><div style="text-align: justify;"> ചുരുക്കം ചില പ്രധിബന്ദങ്ങള് ഉണ്ടെങ്കിലും , എല്ലാര്ക്കും ഭാവിയില് രാജയോഗം . വേലു കുറേക്കുടി അയല്ക്കടുത്തെക്ക് നിങ്ങിയിരുന്നു . കുടുതല് സമയം കഴിയുംതോറും വേലു അയല്ക്കടുത്തെക്ക് കുടുതല് അടുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു .</div><div style="text-align: justify;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_YzYL8msZHq0/TQtwHbtcooI/AAAAAAAAAgg/5LtVdt9t3l0/s1600/70074-56.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="315" src="http://2.bp.blogspot.com/_YzYL8msZHq0/TQtwHbtcooI/AAAAAAAAAgg/5LtVdt9t3l0/s320/70074-56.jpg" width="320" /></a> ഒടുവില് ആളൊഴിഞ്ഞ തക്കം നോക്കി വേലു അയാള്ക്ക് മുന്നില് ചെന്നിരുന്നു . വേലുനെ കണ്ടപ്പോഴേ അയാളയുടെ നെട്ടിച്ചുലിഞ്ഞു . വേലു കിശയില് നിന്നും നാണയത്തുട്ടുകള് എടുത്തു മുന്നില് വച്ചു .വലിയ ഭാവഭേദമില്ലാതെ അയല് ആ നാണയത്തുട്ടുകള് എണ്ണിത്തിട്ടപ്പെടുത്തി , പത്ത് . ചെറിയൊരു ചിരി അയാളുടെ മുഖത്ത് തെളിയുന്നത് കണ്ടു വേലു കൈ നീട്ടി . ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ച ശേഷം ഒരു കീരത്തുനിയെടുത്ത് അവന്റെ കൈ പിടിച്ചു സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി .</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: center;">"പൂര്വ്വജന്മപാപങ്ങളാ , ഇനിയും അനുഭവിക്കും "</div><div style="text-align: center;">വേലു അങ്കലാപോടെ അയാളെ നോക്കി .</div><div style="text-align: center;">"പേടിക്കാനില്ല , അടുത്തതിന്റെ അടുത്ത ശിവരാത്രി കഴിഞ്ഞാല് സ്ഥിതി മെച്ചപ്പെടും "</div><div style="text-align: center;">"ഒടുവില് ശുക്രദശയാ , രാജയോഗം അച്ചട്ടാ "</div><div style="text-align: center;">വേലു മനസ്സറിഞ്ഞു കുറെ നാളുകള്ക്കു ശേഷം ചിരിച്ചു .</div><div style="text-align: center;">" ബാക്കി പറയണമെങ്കില് ഒരു പത്തുടെ വരണം "</div><br />
<div style="text-align: justify;">വേലുവിന്റെ ചിരി പെട്ടന്ന് മാഞ്ഞു , അടിയില് നിന്നും വിശപ്പിന്റെ വിളി കേള്ക്കുന്നു .കൈ പിന്വലിച്ചു അയാള് തട്ടുകടയിലേക്ക് നോക്കി അവിടെ ആളൊഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു . കൈയില് നയാ പൈസയില്ല .വിശപ്പിന്റെ വിളി കാര്യമാക്കാതെ വേലു വരാനിരിക്കുന്ന ശിവരാത്രിയും അത് കഴിഞ്ഞുള്ള രാജയോഗവും സ്വപ്നം കണ്ടു മുന്നോട്ടു നടന്നു . </div></span>newhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2947279865260957041.post-3004183020188858912010-12-07T20:05:00.000-08:002012-01-09T17:38:16.055-08:00കറണ്ട് സ്റ്റാറ്റസ് - വിവാഹ മോചനം<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/_YzYL8msZHq0/TP8Ddh2hLhI/AAAAAAAAAWg/Ttfe07V71tk/s1600/0511-1005-0201-0031_Cartoon_of_a_Tired_Man_Working_on_His_Computer_clipart_image.jpg.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/_YzYL8msZHq0/TP8Ddh2hLhI/AAAAAAAAAWg/Ttfe07V71tk/s320/0511-1005-0201-0031_Cartoon_of_a_Tired_Man_Working_on_His_Computer_clipart_image.jpg.png" width="318" /></a><span style="font-size: x-large;"><b> തി</b></span>രക്ക് പിടിച്ച ജോലി കഴിഞ്ഞു വീട്ടിലെത്തിയല് ഡ്രസ്സ് പോലും മാറ്റാതെ നേരെ കമ്പ്യുട്ടറിനു മുന്നിലേക്ക് . മുന്നില് തുറന്ന വരുന്ന വലിയ ജാലകങ്ങള് . സ്വയം മറന്ന അയാള് അതിലേക്കു അലിഞ്ഞു ചേര്ന്ന് .സമയം കുറെ കടന്നു പോയി , നാഴിക സൂചി വട്ടം കറങ്ങി .<br />
അതിനിടയില് അമ്മയും അച്ഛനും ഭാര്യയും എന്തൊക്കെയോ വന്നു പറഞ്ഞു .<br />
ഓര്ക്കുട്ടിലും ഫേസ്ബുക്കിലും ബ്ലോഗ്ഗെറിലും അയാള് ഒരേ സമയത്ത് സഞ്ചരിച്ചു .<span class="fullpost"> തലകുനിച്ച് , കമ്പ്യുട്ടറിനടുത്ത് പിടിച്ചു , വിടര്ന്ന കണ്ണുകളോടെ കീബോര്ഡ് മിഴുവാന് അയാളുടെ കൈവിരലുകള് ഓടി നടന്നു .<br />
<a href="http://4.bp.blogspot.com/_YzYL8msZHq0/TP8DgpdEBxI/AAAAAAAAAWk/YmFRww7X7n4/s1600/stock-photo--d-business-man-character-standing-on-oversized-or-large-laptop-or-keyboard-34086220.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://4.bp.blogspot.com/_YzYL8msZHq0/TP8DgpdEBxI/AAAAAAAAAWk/YmFRww7X7n4/s320/stock-photo--d-business-man-character-standing-on-oversized-or-large-laptop-or-keyboard-34086220.jpg" width="306" /></a><br />
കമ്പ്യുട്ടര്യുഗത്തിലെ ഒഴിവാകാന് പറ്റാത്തൊരു അദ്ധ്യായം താനും അവതരിപ്പിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന ചിന്ത ഒരു മിന്നായം പോലെ കടന്നു പോയപ്പോള് അവന് ഒന്ന് പുളകിതനായി . ഓരോ അരമണിക്കൂര് ഇടവിട്ടും ഭാര്യ എന്തോ വന്നു പറയുന്നുണ്ട് , " മ് മ് ...." എന്ന് എല്ലാം മൂളി കേട്ട് അയാള് യുഗ പരിണാമങ്ങളെ കുറിച്ച ഓര്ത്ത് സന്തോഷിച്ചു .<br />
ഫേസ്ബുക്കിലെ കറണ്ട് സ്റ്റാറ്റസും വായിച്ച്, അതിനു കമന്റും നല്കി അയാള് അവിടമാകെ ഒന്ന് ചുറ്റിയടിച്ചു .പക്ഷെ കുടുംബ വക്കിലിന്റെ കറണ്ട് സ്റ്റാറ്റസ് കണ്ട് അയാള് ഒന്ന് ഞെട്ടി . "രഘുവിന്റെ ഭാര്യ വിവാഹ മോചനത്തിന് കേസ് ഫയല് ചെയ്തു ..."<br />
<br />
ഒരു നിമിഷത്തെ അങ്കലാപ്പിനു ശേഷം അയാള് അതിനു കുസൃതി നിറഞ്ഞ ഒരു കമന്റും പോസ്റ്റ് ചെയ്ത് ബ്ലോഗ്ഗെറിലേക്ക് കടന്നു<br />
<br />
</span></div>newhttp://www.blogger.com/profile/04481746272542087396noreply@blogger.com6